อยากจะให้อ่าน จะได้รู้ซะทีว่าน้อยใจเหมือนกันนะ

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

โกรธกันหรอ
ที่บอกความจริงกับเธอไปวันนั้น
ไม่รู้ว่าจะโกรธทำไมกัน
ทีฉันบอกน่ะความจริงทั้งนั้น รับมันไม่ได้หรือไง
ฉันรู้ว่าคงจะเจ็บ
แต่ฉันเองก็เจ็บ เข้าใจไหม
จึงได้รวบรวมความกล้า บอกเธอไป
ถ้าได้รับรู้ไป จะวันนี้ วันไหน ยังไงมันก็เจ็บเหมือนกัน
แค่อยากจะให้เธอตื่น
เห็นเธอจมกับความฝันทั้งวัน ทั้งคืน มันทนไม่ไหว
ยอมรับว่าผิดนะ ที่เคยหลอกเธอไป
ฉันก็เจ็บแล้วไง ยังไม่พอใจอะไรกัน
มันก็ดีไม่ใช่หรอ 
ที่ฉันบอกกับเธอไปอย่างนั้น
เพราะว่าฉันรักเธอ จึงไม่อยากที่จะหลอกอะไรกัน
ถ้าเธอไม่ต้องการรับรู้มัน ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร
มีคำถาม คำถามหนึ่ง
อยากจะบอก แล้วให้เธอจำติดตรึงมันเอาไว้
แล้วเธอล่ะ ไม่เคยหลอกกันหรือไง
เธอถึงมาใส่ความกันได้อยู่ฝ่ายเดียว
บอกมาสิว่าทุกอย่างมันคือความจริง
อย่าต้องให้ผู้หญิงคนนี้ต้องฉุนเฉียว
เธอน่ะโตแล้ว เรื่องแค่นี้มันเล็กนิดเดียว
มันรู้สึกเปล่าเลี่ยว ที่ต้องเที่ยวง้อคนที่ปิดบังกันเรื่อยไป
บอกมาสิว่าไม่เคยโกหก
ไม่ใช่เรื่องตลกเธอเข้าใจไหม
ฉันบอกสิ่งที่ฉันหลอกมาตลอดให้เธอรับรู้ไป
พอจะบอกกันได้ไหม ว่าเธอกำลังปิดบังอะไรกัน
ฉันรับความจริงได้
เพราะไม่อยากจะอยู่ในความฝัน
ปวดร้าวมาก แค่เพียงลมปากที่เธอบอกว่ารักกัน
ช่างมันเถอะ ถ้าเธอไม่อยากบอกความจริงกับฉัน มันก็ไม่เป็นไร
** ฟ้าคงลงโทษที่ฉันหลอกเธอ แต่อยากจะให้เธอรับรู้เอาไว้ว่า ไม่ได้ตั้งใจที่จะหลอก ยอมรับผิดทุกอย่าง แต่ถ้าเธอยังมีหัวใจ บอกความจริงมาเถอะ อย่าปิดบังกันเลย **