เหงา

รอยยิ้มจากดวงดาว

นั่งอยู่กับความเหงา
              อยู่กับภูเขาและท้องฟ้า
            อยู่กับท้องทะเลสายธารา
           อยู่กับต้นหญ้าและสายลม
            มีต้นไม้เดินอยู่เคียงข้าง
          ระหว่างทางก็คุยกับก้อนหิน
          เหนื่อยนักก็นั่งพักกับพื้นดิน
     เจ้านกน้อยก็คอยยลยินบินผ่านมา
              ...มีเพียงธรรมชาติ...
          ที่ไม่เคยขาดหายไปไหน
      คอยอยู่เป็นเพื่อนยามเหงาหัวใจ
    ยามที่คนไกลไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 ตุลาคม 2546 00:19 น. - comment id 177293

    มีเพียงธรรมชาติที่ใกล้ชิด
    ทำให้ฉันยึดติดในตลอดนี้
    แล้วคนสำคัญของฉันคนดี
    เมื่อไหร่จะมาแทนธรรมชาติที่มีเสียทีนะ
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
    
  • เก๊กฮวย

    30 ตุลาคม 2546 12:55 น. - comment id 177373

    @@@@กลอนโดนใจมากเลยค่ะ@@@
                           แวะมาทักทาย
  • มาดามมด

    30 ตุลาคม 2546 13:10 น. - comment id 177383

    
    ...อยากอยู่เป็นเพื่อน  แทนคนนั้น
    แอบมอง  เธอทุกวันรู้บ้างใหม
    เธอก็เฝ้ารอแต่  คนไกล
    เมื่อไร  คนใกล้ ใกล้ จะถูกมอง
    
    .......................^-^.......................
    ..............................................
    
    
  • สายรุ้ง

    30 ตุลาคม 2546 16:05 น. - comment id 177425

    ประกายดาววาววับระยับแสง
    ที่ร้อนแรงอยู่กลางทะเลนั่น
    สักวันหนึ่งต้องโดดเด่นเหมือนแสงจันทร์
    แล้ววันนั้นอย่าลืมฉันคนนี้เอย
    
    ขอเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ  นะ
  • สายรุ้ง

    30 ตุลาคม 2546 16:06 น. - comment id 177426

    ประกายดาววาววับระยับแสง
    ที่ร้อนแรงอยู่กลางทะเลนั่น
    สักวันหนึ่งต้องโดดเด่นเหมือนแสงจันทร์
    แล้ววันนั้นอย่าลืมฉันคนนี้เอย
    
    ขอเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ  นะ
  • ภูฟ้า

    1 พฤศจิกายน 2546 15:03 น. - comment id 177830

    เพราะมี ธรรมชาติช่วยได้นะเนี่ย อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน