หน้าส่วนตัว
แล้วเธอก็เอ่ยลาน้ำตาหลั่ง
จากทั้งทั้งที่ใจยังใฝ่ถึง
เพราะเหลือเยื่อหลงใยให้คำนึง
แม้เพียงครึ่งของรักที่หักราน
ทุกทุกสิ่งเคยชอบเขามอบให้
ช่อดอกไม้บทกลอนเพลงอ่อนหวาน
กับสายตาห่วงหวงซึ้งดวงมาน
คำสาบานรักแท้มอบแด่ใจ
มาบัดนี้กลับกลายคล้ายภาพหลอน
เขาตัดรอนสัมพันธ์จนหวั่นไหว
เหลือเพียงแค่รักร้าวหนาวฤทัย
ช่อดอกไม้เหี่ยวแห้งแล้งคนจอง
เมื่อหัวใจบรรเลงบทเพลงเหงา
ทิ้งบทกลอนตอนเก่าขาดเจ้าของ
สิ้นสายตาหวานซึ้งรำพึงปอง
คำสาบานเราสองต้องหมองมัว
เพราะเธอคือผู้แพ้แก่ความรัก
แผลอกหักคลี่คลุมสุมใจทั่ว
หนีความหลังพลั้งพลาดอย่างหวาดกลัว
หลงลืมตัวลืมคิดก้าวผิดทาง
หยาดน้ำตาอาวรณ์สะท้อนลึก
ค่อนคืนดึกโศกเศร้าเขาไกลห่าง
บอกกับใจดวงน้อยให้ปล่อยวาง
พร้อมอยู่อย่างคนแพ้...แม้สุดตรม
แววดาว 25 ต.ค. 2546 13:58 น. - ID 40541 
690
3
0
25 ตุลาคม 2546 14:04 น. - comment id 176156
กลอนเพราะจังนะคะ ^^
25 ตุลาคม 2546 21:24 น. - comment id 176236
เป็นกลอนเศร้าที่เพราะมากครับ แต่ในความเศร้าที่คุณเอ่ยมานั้น .. มันสื่อว่า คุณสามรถที่จะปล่อยวางได้บ้าง และนั่น..ผมมั่นใจว่าคือความเข้มแข็งล่ะ แม้จะดูน้อยนิดไปหน่อยก็ตาม เข้มแข็งนะครับ ^__^
26 ตุลาคม 2546 06:19 น. - comment id 176269
จำพ่ายแพ้ ใจเพพัง หลังฟังเจ้า บอกรักร้าว ตัดสัมพันธ์ หันห่างหนี พบรักใหม่ ใจสุขล้น นะคนดี ส่วนตัวพี่ ขอหยุดรัก พักนิรันดร์
26 ตุลาคม 2546 20:01 น. - comment id 176420
ความผูกพันครั้งเก่าที่เราสร้าง เหลือเพียงรอยเบาบางให้มองเห็น กับความรักครั้งเก่าเศร้าลำเค็ญ เมื่อทุกอย่างที่เห็นเป็นเพียงวันวาน ***กลอนบทนี้แต่งได้ไพเราะมากเลยค่ะ****
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
