เพลงรัก จากเปาบุ้นจิ้น
จันทร์เพ็ญ จันทนา
สายน้ำ หลั่งไหล
วันวานผ่านไป จบสิ้น
ดูดกลืนผืนฟ้า แผ่นดิน
สูญกลิ่น ไอรัก
เหลือรอย สับสน
ทุกข์ทนช้ำทรวงหน่วงหนัก
มีชีวิตเอาไว้เพื่อให้รัก
ก็ยากนัก เข้าใจ
หากสวรรค์มีตา
โปรดจงฟังข้าได้ไหม
เสียงหัวเราะผู้สมหวังดังไกล
ข้าร้องไห้ใครยิน
เกินหยั่ง เข้าถึง
รู้ซึ้งซึ่งรักทั้งสิ้น
ดื่มสุรา ขอดน้ำตากิน
ไหลรินหลั่งลง
ตัดสายน้ำ น้ำยิ่งไหล
ครั้นเมื่อตัดใจ ยิ่งหลง
เส้นทางกำหนดคดตรง
ปิดปลงตามกัน
โลกยังวุ่นวาย
ใยยังหมายคืนสู่สวรรค์
หยุดในความเป็นนิรันดร์
อ้อมอกฝันอมตะ ชั่วฟ้าดิน