๏ ในยามดึกยามดื่นค่ำคืนร้อน เรียมสะท้อนสะทกวิตกไหว เกรงว่าเวรว่ากรรมเคยทำไป มาส่งภัยส่งผลตามกลกรรม จึงได้พรากได้พลัดถึงบัดนี้ พลั้งท่าทีท่าทางย่างถลำ หลงระหกระเหินเกินกลับลำ จิตระส่ำระสายเจียนวายชนม์ รอยน้ำค้างค้างไม้ไม้ไห้โศก เจ้าวิโยคจากไกลไกลจากหน ไม่เทียมพี่พี่ไกลไกลกมล มีรอยหม่นหมองช้ำช้ำน้ำตา ยากจะเฉยจะชินสิ้นเทวษ คงทุเรศทุรนทนโหยหา กี่ยามดึกยามดื่นฝืนอุรา เลิกพะว้าพะวังหันหลังคืน ๚ะ๛ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๔๖
วฤก 13 ต.ค. 2546 12:31 น. - ID 40135 
740
1
0
13 ตุลาคม 2546 18:55 น. - comment id 174133
กลบทย้ำคิดย้ำ คำ (ทำ) :-)
13 ตุลาคม 2546 21:13 น. - comment id 174146
ดูท่าคราวนี้ ท่านอาจารย์หมอจะเขียนกลอนรักให้ระรื่นกันแล้ว มดคงจะขึ้นเครื่องคอมคราวนี้กระมังครับ
14 ตุลาคม 2546 21:38 น. - comment id 174284
หน้าส่วนตัว
อ่านแล้วเคลิ้มค่ะ
เมื่อไหร่ลูกเป็ดจะแต่งกลบทได้เพราะอย่างคนอื่นซะทีนะ เฮ้อๆๆ
15 ตุลาคม 2546 11:48 น. - comment id 174395
คืนร้อนนอนระย่อ กรรมเคยก่อรอรับผล ทุกข์ใจคลายทุรน ด้วยฝึกฝนกำลังใจ ปุถุชน ย่อมต้องเคยก่อกรรม ก็ต้องหาวิธี ต่อสู้กับวิบากกรรมด้วยตัวเอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
