กลั้นไว้ไม่อยู่. . .. .

แมวน้อย

แม้จะฝืนยิ้มไปเท่าไหร่
แต่ทำไมค่ำคืนถึงร้องไห้
ยังไม่อาจกลั้นน้ำตาที่รินไหล
ยังใคร่ให้เธอหวนกลับมา
อยากจะบอกว่ารักเธอมากเหลือเกิน
โปรดอย่าเมินฉันได้ไหมฉันขอร้อง
อย่าปล่อยให้ต้องร้องไห้น้ำตานอง
ช่วยกลับมาประคองกันดั่งวันวาน
รู้ว่าฉันนั้นทำผิดไปมากมาย
อย่าห่างหายหนีหน้ากันอีกเลย
ปวดใจที่เธอไม่เหมือนเคย
อย่าเมินเฉยเลยหนาเธอคนดี				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 ตุลาคม 2546 03:42 น. - comment id 173645

    ได้โปรดเถอะนะคนดี
    กลับมาหาฉันคนนี้เหมือนก่อนเก่า
    มาเถอะนะมาอยู่เคียงคู่เรา
    เหมือนก่อนเก่าเถอะนะคนดี
    
    ***กลอนเศร้าจังเลยค่ะ***
  • น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

    11 ตุลาคม 2546 15:26 น. - comment id 173752

    เธอยังจำได้ไหม
    มีเธอที่ไหนฉันไม่เคยเหงา
    แต่วันนี้เธอไม่เห็นค่าของความรักเรา
    จึงปล่อยให้ฉันว่างเปล่า อยู่ร่ำไป
    
    +-+เค้าไม่รักเราหรอ ถึงได้จากเราไป+-+แต่ยังไงก็ยิ้มเข้าไว้นะคะ +^__^+

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน