คืนหนาว

นกตะวัน


ยามดึกดื่นคืนหนาวรานร้าวนัก		
พะวงรักจักเปลี่ยนเพี้ยนแปรผัน
มองสิ่งใดในราตรีไม่มีพลัน			
เหมือนเธอนั้นหันห่างทิ้งร้างลา
เห็นจันทร์เด่นเป็นใจให้เมฆซ่อน		
นึกเธอรอนแรมไกลให้เที่ยวหา
ครั้นดาวดับลับไปในสายตา			
ฉันผวาคว้าไว้กลับไม่เจอ
โอ้คืนนี้มีทางกลางเวหน			
ทอดยาวจนพ้นฟ้าสุดหล้าเสมอ
ทางช้างเผือกเลือกไปใช่ใหมเธอ		
คงไม่เจอเธอแล้วนะแก้วตา
จนค่อนคืนยืนเผลอละเมอเรียก		
ยินสำเนียกเพรียกก้องน้องมาหา
กลับเห็นนกวิหคแสกแปลกหน้ามา		
อนิจจาราตรีร้าวหนาวทั้งคืน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 ตุลาคม 2546 22:06 น. - comment id 173365

    มีผ้าห่มให้ไออุ่นแก่คุณได้
    ผืนละไม่เท่าไหร่ให้ซื้อหา
    จะได้คลายหนาวนั้นสั่นอุรา
    เพื่อให้คุณนั้นหนาไม่หนาวกาย
    
    ***ขอแซวหน่อยนะค่ะ  ก็กลอนอยากน่ารักทำไมหละ อิ อิ***
  • tiki

    10 ตุลาคม 2546 08:00 น. - comment id 173453

    คลุมหนาวชั่วคราวนะเจ้าเอ๋ย
    หนาวกรรมไฉนเลยจะผ่อนหาย
    นึกแล้วหนาว...คราวคนจะใกล้มลาย
    เป็นหนาวในเนื้่อกาย...กระดูกรอน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน