หลอกตัวเอง ไม่เสียใจ กับแค่ต้องสูญเสียใคร ที่เลี้ยงไว้เท่านั้น ไม่ใช่ เขา ไม่เคยใช่ คนสำคัญ ไม่ใช่แม้กระทั้งจะฝัน..มาผูกพัน ไว้ใจ หลอกตัวเอง ไม่ใช่คนแพ้ แล้วต้องมานั่งอ่อนแอ อ่อนไหว บอกไม่แคร์ ไม่รักเธอ กับใครๆ แต่แล้วน้ำตาข้างใน ก็ซ่อนใจไม่ทัน ส่องกระจกสารภาพด้วยคำคำหนึ่ง ..ฉันมันคนขี้ขลาดคนหนึ่งเท่านั้น เก่งต่อหน้าใคร..แต่กับหัวใจ..ร้องไห้ทุกวัน แกล้งทำสายตาเย็นชาต่อกัน ..... ทั้งที่จริงๆ แล้วนั้น ....`ยั ง รั ก เ ธ อ`....
10 ตุลาคม 2546 00:35 น. - comment id 173422
หลอกตัวเองไม่ใช่คนเหงา แต่ก็ยังมีเงาของเขามาชิดใกล้ หลอกตัวเองว่าไม่รักไม่สนใจ กับเขาคนไกลไม่กลับมา แต่ก็หลอกตัวเองไม่เคยได้ ด้วยหัวใจข้างในคอยหันหา คิดถึงแต่เพียงเขาทุกเวลา และยังมีเขาในอุราตลอดมาในชีวี ***กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง โดยเฉพาะบทที่ 2 ชอมากๆๆๆๆเลยค่ะ***
10 ตุลาคม 2546 12:50 น. - comment id 173498
เก่งต่อหน้าใคร..แต่กับหัวใจ..ร้องไห้ทุกวัน แกล้งทำสายตาเย็นชาต่อกัน ..... ทั้งที่จริงๆ แล้วนั้น ....`ยั ง รั ก เ ธ อ`.... *-*ชอบตรงนี้จังค่ะ เคยเป็นมาก่อนกลอนก็เลยโดนอย่างจัง
16 ตุลาคม 2546 21:43 น. - comment id 174676
ขอบคุณค่ะ สำหรับ คำแนะนำค่ะ