ฉันปวดหัวตัวร้อนนอนไม่หลับ กระส่ายกระสับจับไข้ขาดไออุ่น หากได้นอนอ้อนแอ้นแนบแขนคุณ คงหอมกรุ่นละมุนละไมไปทั้งวัน แต่คืนนี้ไม่มีเธอให้เพ้อหา ต้องไขว่คว้าหาหมอนนอนตัวสั่น ทั้งหนาวเหน็บเจ็บแสบแปลบพอกัน เธอทำฉันนั้นได้ไงใจดำจริง หรือเธอมีที่ใหม่จึงใหลหลง ลืมพะวงคงมั่นฉันช้ำยิ่ง รสคลึงเคล้าเขานั้นสุขสันต์จริง จึงได้ชิงทิ้งฉันไปได้ทุกวัน เขาคงพลอดกอดก่ายไม่หน่ายแหนง เธอจึงแล้งแห้งน้ำใจไม่หาฉัน พะเน้าพะนอคลอเคล้าเขาทั้งวัน ทิ้งให้ฉันนั้นตรมซมไข้ตาย
นกตะวัน 7 ต.ค. 2546 18:10 น. - ID 39920 
270
3
0
7 ตุลาคม 2546 21:24 น. - comment id 172950
เป็นไข้รัก อาการหนัก ไหมละครับ อยากมาจับ ชีพจร อ่อนหล้าไหม เอาไหมครับ รับยากัน บรรเทาไว้ เพียงหัวใจ ไม่คำนึง คิดถึงเธอ
7 ตุลาคม 2546 23:02 น. - comment id 172972
-vขอสงสารวานหัวใจในนกน้อย อย่าเหงาหงอยหมองเศร้า เราไม่ขำ ขอเธอนอนกอดหมอนถอนระกำ ฝังหน้าซ้ำในอ้อมหมอนรอนน้ำตา
8 ตุลาคม 2546 00:40 น. - comment id 173026
เมื่อตรอมตรมพิษไข้ไปรักษา หาหมอน่ารักมาเยี่ยวยาคงเห็นผล ได้หายแน่กับพิษรักหนักใจทน เมื่อมีหมอมาเปรอปรนรักล้นอุรา ***กลอนน่ารักมากเลยค่ะ***
8 ตุลาคม 2546 22:05 น. - comment id 173269
อืมม .. รักษายาก คงจะดีไม่น้อยถ้ามีผ้าห่มหรือหมอนข้าง ..
9 ตุลาคม 2546 01:59 น. - comment id 173290
ท่าทางจะรอดยากขอรับ อิอิ *** กลอนเพราะมากขอรับ ^^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
