ได้ยินคำลา - - - หัวใจเจ็บชา - - - ร้าวไหว ถามตัวเองว่าทำไมถึงถูกทำร้ายอย่างนี้ ทุ่มเทเท่าไหร่ - - - ไม่ทำให้เอรักได้สักที คำตอบที่มี - - - คือเราคงดีไม่มากพอ นานแล้วที่เธอจากไป แต่เพราะอะไร - - - หัวใจยังลืมไม่ได้สักทีหนอ เวลาเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง - - - เว้นแต่หัวใจอ้างว้างยังเฝ้ารอ ยังติดจามงอนง้อ - - - ร้องขอให้เธอคืนมา เพิ่งมาฉุกคิด - - - ก็วันนี้ ว่าทำตัวไร้ศักดิ์ศรี - - - ไม่มีค่า ทั้งที่โลกกว้าง - - - ยังมีสิ่งต่าง ต่าง ให้ไขว่คว้ามา ไม่จำเป็นต้องเสียเวลา - - - มางมงาย หยุดร้องไห้ - - - เพื่อใช้สมองคิด เลิกหลงผิด - - - ยึดติดกับผู้ชายใจร้าย ให้โอกาสหัวใจ - - - เปิดรับสิ่งใหม่ ใหม่ รอบกาย ก่อนที่จะถูกความรู้สึกเลวร้าย กัดกร่อนทำลาย - - - จนสายเกิน * * * การที่คน คนหนึ่ง ไม่เห็นถึงคุณค่า ก็ใช่ว่า จะไร้ค่า กับอีก หลาย หลายคน * * *
3 ตุลาคม 2546 08:01 น. - comment id 171742
เป็นเรื่องจริงของมาแตงใช่แกล้งฝืน วันยาวยืนทอดจากไปใจลับหาย หากลองหวนทบทวนดูอยู่นอกกาย ใจที่ร้ายร้างวันนั้นผ่านไปแล้ว ????
3 ตุลาคม 2546 13:23 น. - comment id 171794
tiki *** ใช่ค่ะ มันผ่านไปแล้ว และจะไม่มีวันหวนกลับมาใหม่ แน่นอน
4 ตุลาคม 2546 02:21 น. - comment id 172004
นานแล้วที่เธอจากไป แต่ฉันยังช้ำใจไม่ลืมหนี นานแล้วที่เธอจากไปไกลฤดี แต่ฉันยังไม่ตัดใจจากเธอนี้ได้เลย ***เห็นด้วยกับข้อความ การที่คน คนหนึ่ง ไม่เห็นถึงคุณค่า ก็ใช่ว่า จะไร้ค่า กับอีก หลาย หลายคน ถูกต้องที่สุดค่ะ (กลอนน่ารักมากเลยค่ะ)***