ทุกงานเขียนเพียรสร้างจากหัวใจ แม้จะไม่งดงามตามที่เห็น จากชีวิตที่บอบช้ำทุกข์ลำเค็ญ บันทึกเป็นความทรงจำทุกคำกลอน เรื่องของใจผิดหวังพังแพ้พ่าย ไม่ห่างหายบันทึกรักเป็นอักษร อยากจะลืมแต่กลับจำย้ำทุกตอน ใจร้าวรอนเปื้อนน้ำตาคราสร้างงาน เมื่อไรหนอจะสดใสไร้ความเศร้า พร้อมจะก้าวเดินทางอย่างกล้าหาญ สู้แดดฝนทนลมหนาวเข้าระราน ผ่านวันวารอย่างแข้มแข็งด้วยแรงใจ คืนเหงาเหงาเข้ามาอ่านงานอีกหน จำฝืนทนกักขังน้ำใสใส ถามตัวเองเมื่อไรหนอรอเมื่อไร สร้างงานใหม่ไร้น้ำตามาเปื้อนปน .....................................................................................
ใจปลายทาง 2 ต.ค. 2546 13:46 น. - ID 39724 
1227
13
0
2 ตุลาคม 2546 14:05 น. - comment id 171564
เมื่อไรจะหยุดหนอไม่ท้อเศร้า ไม่มีเงาความเหงาเข้าใกล้ฉัน เมื่อไรจะสดใสในทุกวัน ฉันต้องรอเมื่อไหร่นั้นถึงพบเจอ ***หายหน้าไปหายวัน พอกับมาก็พร้อมกลอนที่ไพเราะมากเลย แต่ทำไมกลอนเศร้านักหละจ๊ะ เป็นห่วงนะ คิดถึงด้วย***
2 ตุลาคม 2546 15:28 น. - comment id 171574
น้ำตานองวันนี้จนปรี่เปลอะ ราดลดเลอะอาบแก้มที่แซมหม่น ใจยังท้อทรมานกับการทน อีกกี่หนกี่ครั้งยังเหมือนเดิม อยากจะลืมความเก่าอันร้าวเจ็บ ไม่อยากเก็บความจำไว้ย้ำเพิ่ม ยิ่งนานวันฝันร้ายคล้ายซ้ำเติม อยากจะเริ่มต้นใหม่ใครสักคน
2 ตุลาคม 2546 17:20 น. - comment id 171609
น้ำตาเปื้อน เกลื่อนหน้า คราขีดเขียน จากบทเรียน ชอกช้ำ ความผิดหวัง ปัญหามา น้ำตาแก้ ช่างแย่จัง สติตั้ง ปัญญามี ชี้นำทาง สอบเสร็จหรือจ๊ะคนดี พี่ว่าระยะหลังมานี่ฝีมือเขียนกลอนของอ้อมเก่งขึ้นกว่าเดิมน๊ะจ๊ะ
2 ตุลาคม 2546 18:49 น. - comment id 171628
อาจทำได้แค่มีน้ำตา เวลาเหว่หว้าและสับสน ต้องการเพียงใคร แค่หนึ่งคน สับน้ำตาสักหน...ให้หมดไป แต่คงได้แค่คิด เพราะชีวิต เหมือนไร้ความหมาย มีแต่ตัวกับหัวใจที่มันตาย จะมีใครคนไหนมาใยดี..... กลอนน่าฟังมากเลยชอบมาก โดนใจ เศร้ามาก เหมาะกับคนอกหักเลยคะ
2 ตุลาคม 2546 21:23 น. - comment id 171650
เพราะดีครับ
2 ตุลาคม 2546 21:34 น. - comment id 171656
หน้าส่วนตัว
แต่งดีขึ้นมากเลยนะคะ
คิดถึงจัง
2 ตุลาคม 2546 21:44 น. - comment id 171662
...รอยเท้าที่ยาวไกล ...เมื่อมองกลับไป ...บ่งบอกได้ในผลงาน ...บางรอยอาจมีชำรุด ...เพราะสะดุด จุดขวากหนาม ...ฟันฝ่าจนรอยงาม ...เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ
2 ตุลาคม 2546 22:30 น. - comment id 171687
อย่าน้อยใจ อย่าหวั่นไหวในเรื่องอื่น ให้ทนฝืนกลืนน้ำตาคราคิดฝัน แต่ฝืนไม่ได้ก็ปล่อยไปช่างใจมัน คงมีสักวันฝันใสใสงดงามเอย
2 ตุลาคม 2546 23:45 น. - comment id 171713
หวะดีเจ๊ .... เจ๊มีน้ำตาเมื่อไร มามะ มาซบอกอุ่นๆ อิอิ
3 ตุลาคม 2546 11:07 น. - comment id 171769
หวัดดีคะ เข้ามาทักทายกันนะ...
3 ตุลาคม 2546 12:43 น. - comment id 171776
โอ..ทำไมเศร้าอย่างงี๊อ่ะคับ พี่อ้อมมมม .. อาว.. ผ้าเช็ดหน้าไปผืน แล้วเลิกเศร้านะคร๊าบ.. ยิ้ม..^_^
3 ตุลาคม 2546 19:17 น. - comment id 171846
ไพเราะมากค่ะ..น้องอ้อม..ชื่นชมนะคะ..
3 ตุลาคม 2546 19:35 น. - comment id 171851
ผ่านวันวานอย่างแข้มแข็งด้วยแรงใจ ผ่านวันวารอย่างแข้มแข็งด้วยแรงใจ ทบทวนความหมายดูนะ อย่าตายน้ำตื้น
6 ตุลาคม 2546 20:35 น. - comment id 172667
. เรนคิดถึง..อ้อมนะ...
สอบเสร็จยังร่า...
..เรนแค่ ..มา ..เพราะคิดถึง...
..นะ...
14 ตุลาคม 2546 15:21 น. - comment id 174239
เช็ดน้ำตาให้หมดจากร่องแก้ม หัดยิ้มแย้มให้เห็นเป็นของขวัญ ความผิดพลาดผ่านไปให้ช่างมัน กำลังใจสำคัญฉันรอเธอ....... อิอิ บางส่วนของกลอนที่เคยโพสต์ เห็นว่าเข้ากับสถานการณ์เลยเอามาแจม
17 ธันวาคม 2546 20:28 น. - comment id 192220
ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านงานอ้อมค่ะอ้อมไม่ว่างมาตอบสักทีขอโทษด้วยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
