...ถึงสุดหล้าสุดฟ้าเขียวไม่เกี่ยวข้อง สุดหน้าน้องแม้นต้องใจไม่ใฝ่ถึง หนีไปสุดขอบฟ้าไกลไร้คะนึง ไม่คิดถึงหน้าสุดาแก้วตาใจ แม้นยามยากมิเอ่ยปากหากใจถึง แม้นคะนึงมิปริไปให้สงสัย แม้นพบน้องอยู่ใกล้ตาหาใกล้ใจ ไม่บอกไปแม้นอาลัยในแก้วตา
30 กันยายน 2546 02:46 น. - comment id 170885
ถึงใกล้ไกลใจยังสุดคิดถึง สุดคะนึงห่วงหามาเสมอ สุดจะรักสุดจะหลงเพียงแต่เธอ สุดหัวใจมีเสมอคือเธอคนดี ***กลอนแต่งได้ไพเราะดีค่ะ***
2 พฤศจิกายน 2546 15:10 น. - comment id 178082
เพราะ ดีนะคะ .. พี่ ก้อน [หิน]
9 พฤศจิกายน 2546 02:17 น. - comment id 179772
ไอ้เลว!!! แกไม่เข้าใจหรอกว่าเรารักการแต่งกลอนมากแค่ไหน อยู่ใครอยู่มันไม่ได้เหรอ ทำไมต้องมาก่อกวนกันด้วย เราเริ่มเข้าใจแล้วหล่ะว่าทำเพื่อนๆถึงพากันเกลียดแก เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง ซีเรียสนะโว้ย ไม่ตลกด้วยหลอก ช่างเถอะ เราก็พอเข้าใจเพราะพระพุทธองค็ท่านสอนว่า คนเราก็เปรียบเหมือนกันบัว 4 เหล่า แกก็คงเป็นพวกที่จมปลักอยู่ในโคลนตม พูดไปยังไงก็เท่านั้น ยังไง ขอสาปแช่ง ไว่ก่อนแล้วกัน ถ้าแกเข้าไปแม้แต่คลิกดูบทกลอนเราก็ขอให้แกสอบตกทุกวิชา มีแต่เรื่องร้ายๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตด้วยเทอญ สาธุ.. ขอให้คำสาปแช่งนี้เป็นจริงด้วยเทอญ