ทะเลงามยามนี้ใยสีเทา ฉันคงเหงาเศร้าใจให้หมองหม่น ถูกคนรักผลักไสไปให้พ้น นั่งทุกข์ทนคนเดียวเปลี่ยวอุรา ณ ที่นี้เคยมีรักภักดีกัน เธอกับฉันฝันไว้ต่างใฝ่หา เราตระกองปองกันทุกวันมา ปรารถนามาพบกันทุกวันไป ครั้นเขานั้นพลันมาหาสู่เธอ กลับพร่ำเพ้อเจอฉันพลันขับไล่ บอกคนรักสมัครมาหาเธอใหม่ ต้องทำใจไปไกลกันฉันเกลียดเธอ ฉันกลับมาหาทะเลที่เหว่ว้า เธอเคยพามาที่นี่ทุกทีเสมอ แต่วันนี้ไม่มีใครไม่เห็นเธอ ต้องพร่ำเพ้อเหม่อลอยคอยอำลา