คราวที่รักฉ่ำใจในวันก่อน ถ้อยสุนทรไพเราะเสนาะขวัญ ป้อนคำถามห่วงหาสารพัน แม้นห่างกันเพียงน้อยคอยห่วงใย ดั่งสายฝนพรั่งพรูสู่ผืนหล้า ดับความล้าคราร้อนผ่อนแสงไข ให้ไพรพฤกษ์ร่มเย็นไร้เข็ญใจ มอบธารายิ่งใหญ่แก่ลุ่มดิน คราวที่คลายลายรักเลิกถักสาน ความกันดารคืนแดนแค้นใจสิ้น ถ้อยวจีมีอารมณ์ที่ขมลิ้น ธาราหยุดหลั่งรินระแหงใจ กลายเป็นดินขรุขระขยะสุม ไร้ม่านน้ำมาคลุมบังตาไว้ ใจดวงงามหยามกันไม่พรั่นใคร จากน้ำกลายเป็นไฟกับเชื้อเพลิง
พี่ดอกแก้ว 24 ก.ย. 2546 06:38 น. - ID 39365 
1049
15
0
24 กันยายน 2546 07:39 น. - comment id 170192
น่าสงสารน้ำกับไฟเอ๊ยไม่ใช่ น้ำมันกับไฟของใครหนอ ยามน้ำมันราดกองไฟไปก่อนนะเออ ไม่ขอเจอกลัวโดนไฟไหม้ใจเอย
24 กันยายน 2546 07:45 น. - comment id 170195
no idea
24 กันยายน 2546 09:14 น. - comment id 170209
จริงๆด้วยเนอะพี่ดอกแก้วเนอะ ว๊า ไม่ดีเลยอ่ะนะ
24 กันยายน 2546 11:22 น. - comment id 170235
@...น้องทิกิ... เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตความผิดหวัง ที่หาทางออกแบบไม่สร้างสรรค์ค่ะ เพราะรักตนเองที่สุดไงคะ.. ..จึงไม่พอใจอย่างที่สุดเหมือนกันเมื่อไม่ได้รับการตอบสนองที่น่าพอใจ..
24 กันยายน 2546 11:39 น. - comment id 170241
@...ชัยชนะ... เกรงใจใครอยู่หรือเปล่าคะ..จึงไม่แสดงความเห็น กลอนเรื่องนี้ หยิบชีวิตของครอบครัวแตกแยกขึ้นมาเป็นโจทย์ค่ะ.. ..ไม่ใช่ใครที่ไหน ..หรือใครแถวนี้เลย เพียงแต่เสนออีกมุมหนึ่งที่เกิดขึ้นภายหลังความรักว่า ... หากประกอบไปด้วยความเห็นแก่ตัวอย่างมากมายแล้ว ...ทุกคนก็พร้อมที่จะแสดงธาตุแท้ของตนอย่างไม่เกรงใจใคร ...ชีวิตเล็กๆที่เกิดขึ้นมาภายในครอบครัว จึงพลอยได้รับผลกระทบกระเทือนจากความเห็นแก่ตัวเหล่านี้ ... ความรักคือความงดงามค่ะ แต่เมื่อหมดรักแล้วก็มักจะไม่งดงาม... และก็ไม่งดงามมากๆ เมื่อกระทบกระเทือนถึงเด็กๆ ..แต่สิ่งเหล่านี้ก็เป็นเรื่องของการับผลกรรมนะคะ ..
24 กันยายน 2546 11:41 น. - comment id 170243
@...ต่าย.. ขอบคุณมากค่ะที่แวะมา ..เชียร์กัน .อิอิ
24 กันยายน 2546 12:21 น. - comment id 170251
ยามแรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน...เฮ่อ! เพราะค่ะ....พี่ดอกแก้ว
24 กันยายน 2546 12:30 น. - comment id 170253
เมื่อลิ้นแยกเป็นร่องถึงสองแฉก คารมย์แทรกนิยามความหึงหวง แต่อีกฝ่ายคล้ายกลอกกลิ้งหลอกลวง สุดท้ายบ่วงสัมพันธ์ถูกบั่นไป อย่าโทษใดให้เปลืองในเรื่องนี้ มันอยู่ที่ทั้งสองประคองใฝ่ สมัครสมานสานรักถักเยื่อใย มั่นคงไว้ต่อกันจนวันตาย
24 กันยายน 2546 12:34 น. - comment id 170255
@..ตะแหง่ว... เรื่องแบบนี้มีทุกข์ยุคทุกสมัย ... เฮ้อ!....ขอบคุณนะคะที่แวะมา ..เฮ่อ!
24 กันยายน 2546 12:44 น. - comment id 170259
@...ผีขี้เมา... คือความหมายในรักจักยั่งยืน คือข่มฝืนความหมองเก็บกรองไว้ อย่าคิดเห็นแต่ได้เพื่อสมใจ ประคองให้สัมพันธ์นั้นงดงาม ดีใจที่แวะมาค่ะ ....
24 กันยายน 2546 14:59 น. - comment id 170288
เมื่อแรกรัก แสนร้อยถ้อยคำถักทอหวาน ยามใดร้างไร้รักร้าวราน แสนร้อยถ้อยคำความ มิเคยไยดี มาอ่านบทกวีของพี่ดอกแก้ว.... วันนี้แว๊ปมาค่ะ ^____________^
24 กันยายน 2546 15:04 น. - comment id 170290
นัยยะรักความหมายนั้นลึกซึ้ง เกินหยั่งถึงแก่นแท้ตีแผ่ได้ คำเขาว่า..รักทุกข์คลุกสุขไป ต่างปนเปคละไคล้ในวังวน ยากที่คนจะรักหักใจกล่าว ยิ่งยากเล่าเมื่อเจอเผลออีกหน ยากกว่ายากหากเจอะใครบางคน ยากเกินก่นเกริ่นความตามบรรยาย ที่ว่ายากเมื่อเปรียบกับลืมสิ้น ยังถวิลถึงกันอยู่มิรู้หาย ผ่านปีเดือนเคลื่อนคล้อยยังลอยชาย แอบมากรายเพ้อพร่ำคำสัญญา .. ทิวาสวัสดิ์ค่ะ พี่ดอกแก้ว ..
24 กันยายน 2546 15:59 น. - comment id 170303
อารมณ์รัก แสนหวาน ยามแรกชม ลืมโศกตรม ข่มเข็ญ เศร้าเร้นหาย อารมณ์ร้าง มิสม บั่นชีพวาย รักร้อนร้าย ที่หาย คืนโลกลวง กัลยานมิตร สนิทเช่น สตินำทาง เพ็ญกระจ่าง กลางหาว เด่นกลางสรวง คำไม่หวาน ขานใจ มิเคยลวง ให้ช้ำทรวง สุขทุกข์ เคียงทางตรง มารับความเมตตา และแจมกลอนครับ
24 กันยายน 2546 21:40 น. - comment id 170352
@..วาพราว...ทำราวกับว่ามีอิทธิฤทธิ์ ..แว๊ปมาได้ด้วย เมื่อแรกรักจักอ่อนหวานปานรสทิพย์ หมายจะหยิบดาวเดือนมาเยือนให้ พอนานนานหวานชักกร่อยเริ่มถอยใจ อยู่กันไปเหมือนเป็นเพื่อนเรือนเดียวกัน ....ขอบคุณที่แว๊ปมานะคะ....
24 กันยายน 2546 21:54 น. - comment id 170355
@...น้องอัลมิตรา... ค้นความหมายในคำรักมานักหนา ในตำราตีแผ่แค่สั้นสั้น ให้นิยามว่าเป็นความผูกพัน ราชบัณฑิตท่านเขียนบอกมา แต่ที่จริงมีหลายสิ่งมากกว่านั้น ทั้งรอยยิ้มพิมพรรณแสนหรรษา และรอยหมองถึงต้องนองน้ำตา คนึงหาคราวห่างกันวันฝนพรำ มีทั้งเยื่อและใยตัดไม่ขาด มีทั้งคำด่ากราดที่ไม่ซ้ำ มีความหลังฝังใจให้จดจำ มีความช้ำฝากไว้ในบทกวี ..ขอปรบมือให้กับความยาก ..และยากยิ่งกว่าที่คมคายนักหนาในบทกวี ..ชอบความคิดที่อัลมิตราซ่อนไว้ในคำงดงามเสมอค่ะ ...
24 กันยายน 2546 22:03 น. - comment id 170358
@...น้ำใจ...นานๆมาทีที่คิดถึงค่ะ รักและร้างทั้งสองอย่างมีเสมอ อยู่ที่ใครพบเจอเร็วหรือช้า แม้นรักกันคงมั่นยิ่งชีวา ก็ถึงคราร้างกันวันชีพวาย ขอบคุณที่แวะมาแจมนะคะ ขอให้มีความสุขในชีวิตครอบครัว...และมีความสุขในธรรมได้สมปรารถนานะคะ....น้ำใจใสงาม
29 กันยายน 2546 13:53 น. - comment id 170764
อยากฟังเทอร์พูด...ลา บอกกับฉันว่า...เทอร์รักเขา แค่นี้ก้อจบแล้วสำหรับเรา ฉันจะได้เลิกงี่เง่ารักเทอร์...ซักที
29 กันยายน 2546 21:19 น. - comment id 170800
@...โฟม304KR.. ก็พูดลาแล้วตามที่ขอ คงเลิกรอได้แล้วคราวนี้ จบเกมส์สมใจเธอเสียที ตอนนี้ขอย้ำคำว่า...ลา
30 กันยายน 2546 03:03 น. - comment id 170888
คราความรักสิ้นไปไม่เหมือนก่อน ทำให้ใจเฝ้าอาวรณ์คอยห่วงหา อยากให้รักกับเหมือนเดิมทุกเวลา เพื่อให้รักสมอุราเหมือนดั่งเดิม ***วันก่อนโพสต์ไว้มองไม่เห็นเฉยเลย ไม่เป็นไรค่ะ โพสต์ใหม่ก็ได้ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
30 กันยายน 2546 23:43 น. - comment id 171144
@....ผู้หญิงไร้เงา... ธรรมดามากมายในความรัก ที่อกหัก อกแห้งแล้งความหมาย อีกชุ่มชื่นเอิบอาบตราบวันตาย เป็นนิยายให้ถอดถอนอาวรณ์กัน อิอิ..น้องตูน..ความรักนี้มีสารพัดรสเลยนะคะว่ามั๊ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
