เพราะหน้าที่มาจึงต้องจำจาก จักต้องพรากจากไปในแห่งหน ออกเดินทางลาไปไกลตำบล สู้อดทนฝืนฝึกระทึกใจ อีกสองปีฉันนี้จะกลับมา แม่แก้วตาจะรอพี่นี้ไหวไหม ถ้าไม่รอไม่ขอต่อว่าใคร เรื่องหัวใจในเวลาไม่ว่ากัน หากว่าใครทำใจเธอไหวหวั่น และเชื่อมั่นในใจใครคนนั้น ให้เธอลืมว่าเราเคยมีกันและกัน ส่วนตัวฉันจะหันเหินเดินจากไป
22 กันยายน 2546 12:00 น. - comment id 169713
เพราะหน้าที่จึงมีคำว่าจาก ให้เธอนั้นต้องพรากจากยอดขวัญ ฉันคิดว่าเขาคงรอเธอเช่นกัน ด้วยใจของผู้หญิงนั้นฉันรู้ดี.......
22 กันยายน 2546 23:51 น. - comment id 169930
แค่สองปีน้องนี้รอพี่ได้ ไม่มีใครทั้งนั้นให้หวั่นไหว แค่สองปีนี้น้องนี้รอได้ไม่เป็นไร ในเมื่อพี่ไปรับใช้ประเทศชาติเรา ***กลอนน่ารักจังเลยค่ะ รอสองปีแค่นี้รอได้อยู่แล้วค่ะ อิ อิ**