ฉันคือนกวิหคร้องก้องภูผา สกุณาเพรียกหาคู่คูไม่หวั่น หวังมีใครคนไหนมาตอบหากัน ร้องคลอฉันวันแดดใสได้แสงดี หากเธอเป็นเช่นพฤกษามาให้เกาะ ฉันจะเลาะเลียบผาบินมานี่ จับกิ่งงามตามใจใคร่ยินดี ให้เธอนี้มิมีเหงารอเศร้าใจ จะเกาะอยู่คู่เธอร้องเพ้อพร่ำ ให้สุขล้ำด่ำดื่มลืมทุกข์ได้ อยู่เคียงคู่คูคลอเธอเผลอหลับไป สู่ห้วงไหนในสถานวิมานฝัน แล้วขอมนตร์ดลใจให้เจ้าป่า เปลี่ยนพฤกษาฉันมาเกาะจำเพาะนั่น กลายเป็นนกวิหคหนอร้องคลอกัน อยู่คู่ฉันวันแดดใสไปชั่วกัลป์
นกตะวัน 19 ก.ย. 2546 07:13 น. - ID 39170 
384
1
0
21 กันยายน 2546 01:33 น. - comment id 169397
ขอเป็นสกุณาบินมาเกาะ ที่ต้นเพาะพันธ์ไม้ในป่าใหญ่ จะเป็นสกุณานั้นเรื่อยไป ถ้าหากเธอเป็นต้นไม้ให้พักพิง ***กลอนบทนี้หวานจังเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
