ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกเก่า ที่ว่างรอบกายเงียบเหงา - - - จนใจหาย ทั้ง ทั้ง ที่เนิ่นนานมาแล้ว - - - แต่เสียงหัวใจยังแว่วแต่คำว่าเดียวดาย เหมือนที่ฉันรู้สึกว่าต้องเดินผ่านช่วงเวลาเลวร้าย - - - อีกวัน ถอนหายใจ - - - กับฟ้า ที่ผ่านมา - - - ก็มีแค่คืนวันอ่อนล้า - - - เพียงเท่านั้น อาจจะมียิ้มบ้าง - - - หัวเราะบ้าง - - - แต่ต้องแอบซ่อนน้ำตาให้เงียบงัน เร่งวันคืนให้มันสั้น - - - ไม่อยากรู้สึกเหมือนหวั่น - - - เมื่อไม่มีใคร เมื่อวานกับวันนี้ - - - ก็ยังเหมือนเก่า หลับตาก็เหงา - - - ลืมตาก็ว่างเปล่า - - - จนอ่อนไหว มีเพียงความปวดปร่าผ่านเข้ามา - - - เพื่อให้น้ำตาผ่านไป เหนื่อยล้าเหลือเกินหัวใจ จนอยากหยุดลมหายใจ - - - ไม่อยากหวั่นไหว - - - เมื่อต้องลืมตา
มาแตง 14 ก.ย. 2546 17:05 น. - ID 38982 
590
2
0
14 กันยายน 2546 17:13 น. - comment id 167761
กินใจจัง +_+
14 กันยายน 2546 21:27 น. - comment id 167816
หยุดลมหายใจไว้ตรงนี้ หากชีวีอ่อนล้าและหมดหวัง หยุดหัวใจและกำลัง หากพลังกล้าแกร่งนั้นลางเลือน independe
14 กันยายน 2546 21:45 น. - comment id 167826
* * * จะรีบรวบรวมพลังให้กลับมาเร็วๆ ค่ะ * * *
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
