ฟ้าเศร้า

นกตะวัน


มองท้องฟ้าคราใดสดใสนัก			
อยากมีรักภักดีสีฟ้ายิ่ง
ทั้งนภาฟ้าไกลกว้างใหญ่จริง			
รักคงยิ่งจริงใจใหญ่เช่นกัน
แต่ไฉนใยวันนี้รักสีฟ้า			
เศร้านักหนาพาใจไร้สุขสันต์
มองท้องฟ้าครานี้สีเทาพลัน			
นภานั้นพลันเมฆมิดปิดมืดมน
คงเพราะเธอเจอใครคนไหนอื่น		
เธอจึงยื่นคืนรักมาน่าฉงน
ทิ้งฉันช้ำระกำใจได้ทุกข์ทน			
ช่างเป็นคนจนน้ำใจกระไรเธอ
รักสีฟ้าเคยพาฉันนั้นสนุก			
กลับมอบทุกข์สุขหายมลายเสมอ
แต่นี้ไปใจช้ำซ้ำละเมอ			
เพราะพบเจอเธอนั้นทำฉันตรม				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 กันยายน 2546 21:08 น. - comment id 167806

    รักสีฟ้าเคยพาฉันสุขสันต์
    แต่ตอนนี้นั้นกับไม่ใช่
    สีฟ้าตอนนี้กลับเปลี่ยนไป
    หรือสีเทาบดบังไว้ในทุกเวลา
    
    คงเปรียบเหมือนกับความรักฉัน
    ที่เธอนั้นจากไปไม่มาหา
    ทิ้งสีฟ้าให้หม่นลงตรงเวลา
    เหลือแต่เพียงสีเทามาบดบังแทน
    
    ***กลอนบทนี้น่ารักมากเลยค่ะ  แต่ก็เศร้ามากเหมือนกัน***
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน