ย่ำเท้า - - - เดินทาง ท่ามกลางความอ้างว้าง - - - ของผืนฟ้า หัวใจของฉัน - - - ที่เคยถูกทรมานตลอดมา ยังคงเต้นเป็นจังหวะช้า ช้า - - - อย่างร้าวรอน เสียงสะอื้นของหัวใจ ยังสะท้อนเป็นบทเพลงอ่อนไหวอย่างล้าอ่อน ได้แต่คิดถึงคน คน หนึ่ง - - - ซึ่งเคยอาทร ทั้งที่รู้ว่าเป็นการบั่นทอน - - - ทำร้ายใจ การเดินทางยังคงเงียบนิ่ง ฉันจะค่อย ค่อย ค้นหาความจริง - - - อย่างไม่หวั่นไหว แม้ในแต่ละก้าวย่าง จะชื้นไปด้วยน้ำตาแห่งความอ้างว้าง - - - ของคนปวดใจ แต่เชื่อว่าเมื่อถึงจุดหมาย - - - ฉันจะพบทางออกสุดท้ายที่งดงาม
มาแตง 13 ก.ย. 2546 16:41 น. - ID 38946 
557
4
0
13 กันยายน 2546 16:47 น. - comment id 167598
ใช้ภาษาสวยมากคับ.. แต่เศร้าจางเลย.. ^_^
13 กันยายน 2546 16:59 น. - comment id 167601
หน้าส่วนตัว
รักคุณครับ
- - ขอบคุณในคำชมค่ะ หวังว่าอีกไม่นาน ความเศร้าจะหายไป แน่นอน
13 กันยายน 2546 22:36 น. - comment id 167631
วรรคฮุค หูยย โดนเต็มๆเลยครับ ^^
14 กันยายน 2546 07:14 น. - comment id 167677
ย่ำเท้าเดินทางต่อไป ถึงแม้จะอีกแสนไกลก็ไม่หวั่น จะย่ำเดินทางตามหาความฝัน ซึ่งจะไกลเพียงไหนนั้นฉันจะไป ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
14 กันยายน 2546 21:29 น. - comment id 167817
เมจิคเชี่ยน - - ฮุกไป ... ตามความรู้สึกค่ะ ^-^ ดีใจที่มีคนชอบค่ะ ผู้หญิงไร้เงา - - ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตามบทกลอนมาแตงมาตลอด และมีความคิดเห็นดีๆ ให้เสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
