จากมาอย่างไม่เข้าใจ สุดท้ายต้องยอมจำนนกับความใกล้ - - - จนเหินห่าง เพราะไม่มีวิธีใด - - - จะทำให้เธอใช้หัวใจเพื่อร่วมเดินทาง เยื่อใยที่เหลือเบาบาง - - - ค่อย ค่อย เลือนลาง - - - จากลา ทำหมดแล้ว - - - ทุกทาง อดทนอยู่กับการไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง - - - จนล้า เธอเคยไหม - - - ทำอย่างไร - - - ไม่ให้รักเราต้องเลิกลา นอกจากทำให้ฉันเหนื่อยกับความรู้สึกที่ว่า - - - รักเธอ ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร ยิ่งทนยิ่งหม่นไหม้ - - - ยิ่งช้ำในหัวใจ - - - จนเพ้อ รักมากมายที่ให้ - - - ก็ตอบแทนด้วยการทำร้ายใจอย่างไม่เคยพบเจอ ทุกเหตุผลที่ได้จากเธอ - - - ไม่เคยทำให้ฉันค้นเจอ - - - คำว่าเข้าใจ ความรัก - - - อดทน - - - อภัย - - - ให้หมดแล้วทุกอย่าง แต่หัวใจรักของเธอแตกต่าง - - - ไร้ร้าง - - - จนเกินรับไหว เสียงหัวใจยังก้องไป - - - ด้วยคำว่ารอ ขณะที่ส่วนลึกร้องขอ - - - ให้เดินจากไป ต่อให้ยอมทรมาน - - - กับการรักเธอไปอีกสักเท่าไหร่ คำตอบเดียว - - - ที่ฉันจะได้ คือเธอไม่เคยรักใคร - - - นอกจากตัวเอง
8 กันยายน 2546 12:57 น. - comment id 166193
อ่า .. โพสแต่กลอนเศร้าๆนะครับ อิอิ อยากให้โพสกลอนหวานๆมั่งจัง ^^
8 กันยายน 2546 21:33 น. - comment id 166300
ความรัก อดทน อภัย ให้ไปหมดทุกอย่าง แต่ไม่เคยสักครั้งเธอจะเห็นใจฉันนะตรงนี้ ทำเท่าไหร่ฉันก็เป็นได้แค่คนที่เธอไม่เคยใยดี ฉะนั้นฉันขอยอมแพ้เสียทีกับรักที่มีให้เธอ ***เป็นอะไรที่เศร้าจังเลยค่ะ แต่ผลงานยังคงประทับใจในความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงาเสมอจริง ๆ ***