รอรถไฟใกล้มาสถานี ขบวนนี้มีเธอได้เจอแน่ เพราะขาดใครไร้คู่คอยดูแล จึงชะแง้แลรถทุ่มหมดใจ เธอบอกฉันวันนี้ไม่มีผิด ฉันมีสิทธิ์พิชิตใจคว้าไว้ได้ ให้ฉันรอพอรถบึ่งถึงทันใด รถจอดไซ้ขึ้นไปเจอเธอแน่นอน แต่ใจฉันหวั่นไหวรถใกล้มา เคลื่อนเข้าท่ามาแล้วแจวจากก่อน หวงความโสดโดดเดี่ยวเที่ยวตะลอน อยากกลับย้อนถอนรักคืนไม่ยืนคอย แม้เธอไปไกลลับไม่กลับแน่ เลิกชะแง้แลใครไม่มีถอย อยู่คนเดียวเดี่ยวโดดนี้ดีไม่น้อย ไม่ต้องคอยห้อยตามยามมีใคร
นกตะวัน 3 ก.ย. 2546 20:23 น. - ID 38578 
2140
3
0
3 กันยายน 2546 21:52 น. - comment id 165166
แม้เป็นรถไฟขบวนสุดท้าย ที่ฉันจะได้เคลื่อนย้ายความโศกศัลย์ ให้จบไปไม่เข้าใกล้ในทุกวัน แต่สุดท้ายฉันก็ขึ้นรถไฟไม่ทันอยู่ดี ***ตกรถค่ะ เที่ยวสุดท้ายแล้วดีซิค่ะ งานนี้เลยต้องกินแห้วอีกตามเคยค่ะ กลอนน่ารักมากค่ะ***
4 กันยายน 2546 00:37 น. - comment id 165229
อยากอยู่ใกล้เป็นรถไฟขบวนสุดท้าย... คอยห่วงใยเข้าใจเธอเสมอ... บนเส้นทางอ้างว้างไม่มีเธอ... ฉันคงเพ้อละเมอทุกเวลา... อย่าหวงแหนอิสระจนละทิ้ง... คนรักจริงรักเธอรักหนักหนา... ถึงไม่เคยรับรู้ด้วยวาจา... ให้รู้ว่ามีคนแอบห่วงใย... แวะมาทัก
4 กันยายน 2546 01:53 น. - comment id 165240
อ์มม์ น่าคิดนะ
4 กันยายน 2546 11:39 น. - comment id 165299
รถไฟจากลาให้อ้างว้าง หยาดน้ำค้างแตะริมฝีปากเศร้า ร้างลาไกลให้จิตนั้นเงียบเหงา คอยรุมเร้ามอมเมาในใจตน independe
4 กันยายน 2546 21:50 น. - comment id 165448
เสียงรถด่วน เปิดหวูด ฉุดให้ขึ้น เธอยิ้มยืน อยู่ใน ไปไหมพี่ ขึ้นมาเถิด เปิดประตู คู่ชีวี ก้าวย่างนี้ หันรีขวาง ดวงชักนำ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
