เหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ เพราะต่างคน - - - ต่างรับรู้ - - - ถึงความห่างเหิน ความรัก - - - ความผูกพัน - - - ที่เหมือนมีค่าซะเหลือเกิน กลับกลายเป็นช่องว่างระหว่างทางเดิน - - - ของใจ รู้ดีว่า - - - เรื่องราวระหว่างเราเหมือนกำลังเดินมาถึงจุดจบ ความรู้สึกว่ารัก - - - กำลังจะถูกลบ - - - เลือนหาย เพราะต่างคน - - - ต่างทางเดิน - - - ไม่ได้อย่างใจ หนทางสุดท้ายที่มองเห็นไม่ไกล - - - ก็คือการจากลา เพราะวันเวลาที่ผูกพันมันเนิ่นนาน เมื่อใกล้จะถึงตอนอวสาน - - - จึงไม่มั่นใจ - - - ในความห่วงหา เหมือนยังคงแคร์ - - - และเสียดายช่วงเวลาดี ดี - - - ที่ผ่านมา แต่ก็ไม่อยากเหนี่ยวรั้ง หากการจากไปครั้งนี้คือการจากลา - - - เพื่อเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ที่ดี ดี ของเรา
มาแตง 2 ก.ย. 2546 00:05 น. - ID 38514 
829
2
0
2 กันยายน 2546 01:13 น. - comment id 164737
เอาความผูกพันธ์มาเติมลงในช่องว่าง แล้วเอาความห่วงใยก่อสร้างให้เต็มจะดีไหม แถมอีกนิดบวกความคิดถึงเติมลงไป ุสุดท้ายจบลงด้วยการเติมหัวใจ...ให้เธอ **** กลอนเพราะมากกก แวะมาเยี่ยมครับ
2 กันยายน 2546 23:00 น. - comment id 164972
ช่องว่างระหว่างรักเรา คือหัวใจที่ว่างเปล่าของเราสอง ช่องว่างยิ่งใหญ่เกินครรลอง ทำให้รักเราสองต้องหมางเมิน ***เป็นอะไรที่ลงตัวดีจังเลยค่ะ ชอบกลอนของคุณนะค่ะ ดีทุกบทที่อ่านมาเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
