อย่าถามถึงเหตุผลเลย ว่าวันนี้ทำไมฉันไม่คุ้นเคย - - - เหมือนวันเก่า เมื่อเธอเองเป็นคนทำลายความเป็นเรา วันนี้จึงไม่เหลือแม้แต่เงา - - - ของเยื่อใย ถามว่าทำยังไง - - - ถึงจะได้กลับคืน เมื่อเวลานั้นที่ฉันกล้ำกลืน - - - น้ำตาไว้ แต่เธอเอง - - - กลับอยู่ในอ้อมกอดใคร ถามใจตัวเธอเป็นไง - - - คำตอบที่ได้ - - - คงไม่ต่างกัน เกลียดเธอไม่ลง - - - แต่รักเธออีกครั้งไม่ได้ เป็นคำตอบสุดท้ายระหว่างเรื่องราวเธอกับฉัน ขอให้เราเป็นเพียงแค่อดีต - - - ของกันและกัน ส่วนปัจจุบัน - - - ขอให้เส้นชีวิตเราขนานกัน - - - ตลอดไป
2 กันยายน 2546 01:29 น. - comment id 164739
ขอฉันเป็นเส้นขนานได้ไหม อยากเฝ้ามองดูเธอใกล้ๆในตรงข้าม อยากเฝ้าห่วงใย เฝ้าคอยติดตาม และคอยประคองในยาม ที่เธอทุกข์ใจ ไม่เคยหวังจะใกล้ชิด เพียงแค่ในชีวิตอยากเห็นเธอสุขสดใส เป็นเส้นขนาน ได้แค่มองเห็นเธอก็พอใจ แม้ไม่มีวันบรรจบกันได้ ... ฉันยินดีที่จะเป็นมัน ***** กลอนเพราะมากครับ ^^
2 กันยายน 2546 17:19 น. - comment id 164830
เส้นทางคู่ขนาน รักที่ยาวนานจนฉันเริ่มร้าวไหว เราคู่กันเราเห็นกันทุกวันไป แต่ทำไมฉันไม่เคยได้ใจเธอ
2 กันยายน 2546 22:30 น. - comment id 164947
เธอและฉันเหมือนเส้นขนาน ที่ไม่อาจมาพบพานได้ชิดใกล้ เธอเหมือนเส้นที่แตกต่างห่างออกไป ไม่มีสิทธิ์มาชิดใกล้ในอุรา ***เป็นกลอนที่โดนใจจังเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
3 กันยายน 2546 13:52 น. - comment id 165112
^*^ ^*^ ^*^......เศร้าจ๊ะ..มากๆเลย.......^*^ ^*^................^____^..............^*^
4 กันยายน 2546 15:55 น. - comment id 165360
เพราะมากจ๊ะ