ครั้งหนึ่งในโลกของฉัน เปี่ยมด้วยคืนวันอันสดใส รอยยิ้มเสียงหัวเราะของใจ ที่เธอให้ช่างงดงาม แต่ครั้งหนึ่งครั้งนั้น วันนี้เหลือเพียงความไหวหวั่นและคำถาม ที่เธอปล่อยความเงียบงันติดตาม ทิ้งไว้เพียงความร้าวราน ครั้งหนึ่งนิทานของฉัน พบจุดจบของมันที่ความร้าวฉาน ไม่มีเหตุผลมีแต่ความทรมาน ในทุกครั้งที่ทบทวนนิทานความรักของเธอ
25 กันยายน 2544 10:56 น. - comment id 12858
เศร้าจังค่ะ อยากมอบกลอนบทนี้ให้ใครซักคน
25 กันยายน 2544 23:26 น. - comment id 12904
ค่ะเศร้าค่ะ...
26 กันยายน 2544 05:24 น. - comment id 12943
คงต้องมีอีกครั้งหน่ายังแคร์ เชื่อลุงป๋องจิ ครั้งนี้ต้องดีกว่าเดิมแน่ๆเลย ยิ้มๆเข้าไว้ยังแคร์ อย่าให้ใครเห็นว่าเราอ่อนแอ ยังแคร์สู้ๆๆนะครับ
26 กันยายน 2544 08:48 น. - comment id 12966
ว้าาาาแต่งให้ครายอ่ะ หวังว่าคงไม่ใช่เงานะ
26 กันยายน 2544 21:29 น. - comment id 13027
ขอบคุณค่ะ ฝันหวาน พระจันทร์ไม่ลืมคืน ลุงป๋อง พี่เงา ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า เย่ๆ
27 กันยายน 2544 01:41 น. - comment id 13055
ค่ะม่ายเป็นไรยินดีค่าาาาาาา...
27 กันยายน 2544 08:46 น. - comment id 13083
ค่าาา @^^@
26 ตุลาคม 2544 16:10 น. - comment id 16196
ชอบมากเลยนะ...อยากให้เขียนอีก จะคอยนะคะ