อยู่แนวไพรไกลนักพักในป่า จากบ้านเมืองสู่พนาด้วยหน้าที่ รักษาชาติให้คงอยู่บนปฐพี ใช้ชีพนี้พิทักษ์รักษาแดน คนที่รออยู่เบื้องหลังยังคิดไหม ว่ามีใครต้องลำบากอย่างสุดแสน รักษ์แผ่นดินปกป้องถิ่นพร้อมตายแทน หัวใจนี้มาตรแม้นมอบให้เธอ เพราะความรักจึงยังความหวังไว้ ให้ตั้งจิตตั้งใจได้คืนหวน มิต้องการพลัดพรากและเรรวน หลายชีวิตต่างล้วนหวังเรื่อยไป หวังสิ่งนั้นสิ่งนี้มีแต่หวัง คิดเป็นจริงเป็นจังหวังสดใส ยามผิดหวังจึงต้องนองชลนัยน์ ในหัวใจมีแต่แผลแก้ไม่คลาย
29 สิงหาคม 2546 22:43 น. - comment id 164201
มือจับปืน ยืนต่อสู้ ริปูสยบ ความสงบ เพื่อชาติ ขาดตายได้ แต่ศึกรัก เสียหลักล้ม ตรมฤทัย เป็นแผลใจ แก้ไม่หาย นอนก่ายปืน
30 สิงหาคม 2546 00:50 น. - comment id 164291
เป็นแผลรักที่เกิดขึ้นในหัวใจ ยามเมื่อเธอมาร้างไกลหันหน้านี้ เป็นแผลรักที่รวดร้าวในฤดี กับแผลใจที่มีเนื่องจากเธอ ***แผลแบบนี้รักษาหายไหมค่ะ สงสัยอีกแล้วหละค่ะ***
30 สิงหาคม 2546 14:15 น. - comment id 164406
@..ชัยชนะ.. แผลในใจไม่สร่างจางจากช้ำ เจ็บแล้วจำกำไว้ให้หวนหา คราวที่สุขสดใสไม่นำพา คราวที่ล้ากลับจำได้แปลกไหมเอย ...คนเรามักจะไม่ค่อยจำช่วงเวลาแห่งความสุข แต่มักจะยึดติดอยู่กับความเศร้านะคะ ..โดยเฉพาะจะบันทึกความผิดของคนที่มากระทำเราไว้เป็นพิเศษด้วย.. ..ถ้าหากคนเราสามารถสร้างความสุขให้ตนได้โดยเฉพาะเริ่มที่ความคิดดีๆอย่างนี้ ความทุกข์ก็คงจะน้อยลงได้ และความวิตกจริตก็คงน้อยลงนะคะ
30 สิงหาคม 2546 14:19 น. - comment id 164407
..น้องผู้หญิงไร้เงาคะ... เป็นแผลรักแผลร้ายจนใจร้าว ก็มีคราวแผลหายให้กรายเนื้อ ด้วยฤทธาแห่งพระธรรมมาจุนเจือ และต้องเชื่อว่าทุกสิ่งต้องเปลี่ยนไป อารมณ์นี้อารมณ์นั้นผันไม่สิ้น ทุกขณะเป็นอาจิณไม่คงได้ เคยไม่มีแผลร้ายในหัวใจ ก็เปลี่ยนไปมีแผลให้แก้คืน มีแผลแล้วก็ไม่แคล้วต้องแผลหาย แม้อาจเจ็บถึงตายหรือเหลือฝืน แต่มาถึงเวลาแห่งวันคืน แผลจะตื้นจนหายคลายจากใจ ..ค่ะน้องตูน แผลหายได้แน่นอนค่ะ..เพียงแต่อย่าขยันกรีดลงไปซ้ำๆก็จะทำให้แผลไม่อักเสบนะคะ
30 สิงหาคม 2546 17:50 น. - comment id 164441
g\เป็นแผลรักฝังลึกอยู่ในอก ให้ต้องตกอยู่ในห้วงแห่งตัณหา เพราะแผลลึกยากแท้จะเลือนลา คอยกลับมาเฝ้าตัวตนแห่งตัวตน กายจึงต้องสนองตอบบาดแผลร้าว ใจเจ็บกร้าวมลายณแห่งหน ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดในสกนธ์ จักต้องทนยอมรับผลนั้นต่อไป independe
30 สิงหาคม 2546 21:51 น. - comment id 164473
..น้องจ๋า.. แผลรักลึกผนึกไว้ไม่รักษา อาจติดเชื้อดื้อยาจนไร้ผล เปิดแผลใจใหม่อีกครั้งเพื่อยังชนม์ แม้จะต้องเจ็บปวดจนแทบขาดใจ เหมือนผ่าตัดปัดเป่าเจ้าเนื้อร้าย แล้วพอกยาให้หายไร้พิษไข้ แผลเก่าเก่าก็จะหายความร้ายไป รอแต่แผลใหม่ใหม่เกิดขึ้นมา ขอบคุณนะคะสำหรับบทของบาดแผล... ระวังแผลติดเชื้อนะคะ