อย่าคิดเองว่าฉันนั้นเข้มแข็ง มีเรี่ยวแรงและไม่เคยจะอ่อนไหว อย่านึกนะ...ว่าฉันไม่มีวันที่ไม่เหลือใคร จงเข้าใจตัวฉันใหม่นะคนดี คนคนนี้ยังคงเหงาอยู่เสมอ ผิดจากความคิดของเธออยู่หลายที่ อยากให้ถามฉันสักหน่อย --เหงาไหม?...กับการที่อยู่คนเดียวตรงนี้-- หัวใจ...คงดีขึ้นมาบ้าง แค่อยากให้เธอเดินเข้ามา ลองจ้องตาจะพบกับความอ้างว้าง ใจดวงนี้เกลียดการอยู่คนเดียวเพียงลำพัง รอเพียงความหวัง...จากคำถามของเธอ...
27 สิงหาคม 2546 20:51 น. - comment id 163449
ไม่ว่าจะอย่างไรคนเราต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง
27 สิงหาคม 2546 21:29 น. - comment id 163459
ขอร้องแหละคนดี เอ่ยถามฉันนี้สักคำ ว่าฉันอยู่ได้ไหมเพียงลำพัง แล้วฉันจะตอบดัง ๆ ว่าไม่ได้สักนาที จริง ๆ ฉันต้องการเธออยู่ชิดใกล้ ไม่ต้องการให้เธอไปไหนทุกวันวี่ เพราะฉันไม่ต้องการอยู่เพียงลำพังแม้นาที และต้องการมีเธอเสมอคนดีในหัวใจ ***กลอนน่ารักดีค่ะ***
27 สิงหาคม 2546 21:32 น. - comment id 163462
คิดยังงั้นอยู่เหมือนกันอะ เรือใบ
28 สิงหาคม 2546 14:44 น. - comment id 163733
อ ยู่ ค น เ ดี ย ว . . . แ ล้ ว เ ห ง า เ ห มื อ น กั น ค่ ะ เ ล ย ม า อ ยู่ เ ป็ น เ พื่ อ น . . .เ รื อ ใ บ ไ ง ค่ ะ =^_____________^=
29 สิงหาคม 2546 20:49 น. - comment id 164139
ขอบคุณทุกคนครับ... คงจะหายเหงากันไปได้พักใหญ่เลยเนี่ย จากเรือใบนะ