พอแก่ตัวลง.........ทุกคนก้อทิ้งขว้าง เอาพวกเขามาทิ้งขว้าง.........ที่ใครใครไม่ต้องการ อย่าร้องไห้เลย.........พวกเขาเคยแย่แส มาเถอะนะ........ฉันนั้นหนาจะปลอบใจให้ เหงาใช่ไหม..........ฉันคนนี้ไงจะเป็นเพื่อนเอง อย่าเศร้าเลยนะใจ.........คนเขาไร้จิตใจ จึงทิ้งเธอให้อยู่อย่างนี้ อย่าเสียใจไปเลย.........กับคนที่ไร้แม้จิตใจ พวกเขาไม่ข้าใจ.......ว่าคนอย่างพวกเราอ้างว้างเพียงใด แก่ตัวลง...........ก้ออยากมีคนดูแล แต่ชีวิตนี้หนา...........น่าเศร้าเสียจริง มีเงินก้อไร้สุขสันต์............แต่กลับมาทุกข์ระทม ร้องไห้ร่ำไป...........เอ๋ยอยู่เลยมา ฉันอยากตายให้สิ้นที จะทนเพื่ออะไร...........แก่ตัวไปก้อถูกทอดทิ้ง เพราะเขาไม่รักจริง............แม้แต่ครอบครัว ก้อทิ้งไป...........ไม่เหลือแม้เยื่อใย ตัดทิ้งไป..........เหมือนคนไม่มีค่า เหมือนเช่นดั่งผักปลา
กุหลาบไร้ใจ 25 ส.ค. 2546 02:12 น. - ID 38241 
900
1
0
25 สิงหาคม 2546 02:40 น. - comment id 162694
หุๆๆ กินขาดคะ
25 สิงหาคม 2546 02:47 น. - comment id 162695
เสร้าอีกแล้วกุหลาบไร้ใจ อยากให้มีความสุขบ้างได้ไหม สงสารนกน้อยกุหลาบไร้ใจ ไม่เหลือใจ มองพี่นี้ไงอาจเจอะเจอ
25 สิงหาคม 2546 02:48 น. - comment id 162696
เสร้าอีกแล้วกุหลาบไร้ใจ อยากให้มีความสุขบ้างได้ไหม สงสารนกน้อยกุหลาบไร้ใจ ไม่เหลือใจ มองพี่นี้ไงอาจเจอะเจอ
25 สิงหาคม 2546 23:12 น. - comment id 162897
ชีวิตคนเรามีค่าเสมอ ไม่ใช่ผักปลาอย่างที่เธอเข้าใจรู้ไหม ชีวิตคือชีวิตมีจิตใจ ผักปลาคงไม่ใช่หรอกคนดี ***อย่าคิดมากซิจ๊ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วนะจ๊ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
