หลงรัก..........หลงเธอ ลืมคำว่าเจ็บ...........มาจนถึงวันนี้ ฉันนี้เจ็บแทบขาดใจ.........อยากตาย ทำมัยถึงต้องเป็นฉัน........ทำมัยต้องทิ้งกัน รักกันไม่ได้.........มาบอกรักทำมัย ฉันวันนี้หมดหน้าที่แล้วใช้ไหม ตอนนี้เธอจึงทิ้งกันไป.......ฉันเหมือนตายทั้งเป็น เธอทิ้งไปอย่างเลือดเย็น.......ไม่เห็นใจกัน ตอนเธอเจ็บ........ฉันดูแลรักษาเธอด้วยใจ ตอนเธอมีเขา.........ตอนนี้ฉันไม่จำเป้นแล้ว เธอไม่เคยให้ความสำคัญกับฉันเลย แล้วเธอกับเขาก้อรัก...........กัน ฉันกับเธอได้รักกันเพียงชั่วคราว ตอนนี้ฉันหมดหน้าที่แล้ว ฉันคนนี้ไม่จำเป็น............เธอไม่ให้ความสำคัญเหมือนเช่นเคย ฉันคนนนี้ไร้ค่าอีกแล้ว....... ใครหน่อ....จะรักคนอย่างเรา คนที่เคยมีอดีต.........อย่างฉัน สิ้นหวังแล้ววันนี้........กับชีวิตข้างหน้า ใครเขาจะมาร่วมสร้างฝัน...........กับคนมีอดีตเช่นเรา ตัดใจแล้วชาตินี้........หมดแล้วฝันที่เคยมี ชาตินี้คงไร้วาสนา....ขอชาติหน้าอย่าเป็นเช่นวันนี้ สิ้นหวังอย่างนี้เลย............ท้อนักรักนี้ พอกันที่ความเจ็บช้ำ.........ชาตินี้ขออยู่อย่างชีวิตที่สิ้นหวัง หมดแล้วกำลังใจที่จะสู้ต่อ........ขออยุ่อย่างคนช้ำ ทุกข์ระทม..........เขืนขมสิ้นดีชีวิตนี้ หมดแล้วชีวิตที่มี............ชาตินี้หมดแล้วซึ้งรักแท้
17 สิงหาคม 2546 05:30 น. - comment id 160676
ถึงตายต่อหน้า เขานั้นหนาก้อไมสน ถึงเธอหมดสิ้นแม้ลมหายใจ เขามองหมาเมินเช่นเคย แครือะไรกะแค่เขา มีคนอีกมากมายร้อยพัน รักมั่นเหมือนเช่นเธอ มองวิมองทางนี้ ฉันคนนี้ก้อรักเธอ ไม่ต่างจากเธอมอบให้เขา มองตรงนี้ซิว่าใคร........ แอบมาหาเลยไป ฉันนี้ไงมีใจให้เธอ