หัวใจบางๆ... ทนอยู่กับความอ้างว้างปนความเหงา อยู่คนเดียวอย่างเปล่าเปลี่ยวระคนเศร้า ตัวของเราทำไม...ไร้คนดูแล หัวใจของฉัน... หวังเล็กๆ...ว่าจะมีใครสักคนมารักษาบาดแผล อ่อนล้ามานาน...กับการที่โดนรังแก เหน็ดเหนื่อยกับการแพ้ และต้องยืนทนอยู่ลำพัง หัวใจยังรอ... รอ...รอ...แม้รู้ว่าริบหรี่ด้วยความหวัง กับความเป็นจริงแสนเลวร้าย...ยากจะหยุดยั้ง ด้วยความหวัง ใครสักคน จะอยู่เป็นเพื่อนใจบางๆ...
16 สิงหาคม 2546 11:10 น. - comment id 160510
อืมม...ใจบางๆ ทนอะไรๆได้ยาก... อย่างนี้เอง... เฮ้อ...เศร้า
16 สิงหาคม 2546 12:01 น. - comment id 160518
รู้ว่าหัวใจเธอคงเหงา รับรู้ถึงความเศร้ากับการคอยรอ ขอได้ไมเมื่อเหนื่อยล้าและทดท้อ ขอให้ฉันได้ดูแลเมื่อเธออ่อนแอไม่มีใคร ..มาทักทายค่ะ..
16 สิงหาคม 2546 12:58 น. - comment id 160543
ใจบาง ๆ ของคนเหงา มีแต่ความรู้สึกหมองเศร้าคอยห่วงหา อยากมีเพื่อนมีใครคอยซับน้ำตา วันที่อ้างว้างเหว่ว้าไม่มีใคร จะมีบ้างไหมใครคนนั้น ที่จะเติมความฝันกับฉันได้ จะมีไหมใครที่ต้องการจะดูแลหัวใจ ให้ห่างหายคลายเหงาและเศร้าใจ ***เป็นกลอนที่โดนความรู้สึกอย่างจังเลยค่ะ***
16 สิงหาคม 2546 15:09 น. - comment id 160573
เพราะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
17 สิงหาคม 2546 15:20 น. - comment id 160722
ขอให้เจอเร็วๆนะครับ อิอิ