ค่ำคืนนี้มีเพียงสายลมแผ่ว บางเบาร้างแล้ว... ใจไหว ราตรีนี้มืดมิดสักเพียงใด ก็ยังมีแสงดาวโลมไล้ตลอดมา มีเพียงฉันคนนี้ นั่งตากน้ำค้างกลางราตรีที่......เหว่ว้า วับไหวในหัวใจแสนทรมาน เหมือนการรอคอยที่ไร้ค่าความหมาย วางหัวใจไว้กับความว่างเปล่า ความปวดร้าวเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ ยังคงเฝ้ารอดวงดาวอีกดวงที่ปลายฟ้าไกล คอยว่าเมื่อไหร่จะกลับมาซับน้ำตาร่ำให้...................ยามราตรี