ทางผ่าน

กุหลาบไร้ใจ

เจ็บที่ต้องพูดมันออกไป.........ขอให้เธอไป
ในใจเมื่อเธอจะลา....อยากให้เธอไป
ไม่ต้องห่วงฉัน......คนอย่างฉันรู้ดี
เป็นได้แค่ทางผ่าน......ในเมื่อเธอมีทางที่ดี
ก้อให้เธอก้าวไป.........โปกมือลากับฉันไป
ส่วนตัวฉันของเป็นทางผ่านของเธอ
ของเป็นทางผ่าน.....ให้เธอเดินไปอย่างใจเธอต้องการ
เจ็บที่ต้องพูดมันออกไป.......น้ำตารินไหล
เจ็บลึกข้างใน.......เจ็บแทนขาดใจ
แต่ต้องตัดใจ........ต้องบอกให้เธอไป
สิ่งที่เธอต้องการ........คือไป.........จากฉัน
สิ่งที่ฉันต้องการ.......คือเธอ.......เพื่ออยู่สร้างฝัน
สิ่งนี้มันไม่มีทางเข้ากันได้
ฉันนี้เป็นได้แค่......ทางผ่าน
ยามนี้เดินผ่านมาก้อทักกัน
เปรียบฉันเหมือนดอกไม้ริมทาง......ที่ทิ้งกว้างไม่มีแย่แส
ฉันไม่ใช่ดอกไม้รินทางที่ไร้ค่า.......แค่เธอมองค่าของใจของไม่เห็น
เจ็บที่ต้องพูดมันออกไป.......ที่เธอไร้ใจไม่แยแส
เจ็บที่สุดของหัวใจ......ที่เธอมองใจฉันเหมือนแค่ทางผ่าน
เจ็บไหมใจนี้......เขาคนดีมองเราแค่ทางผ่าน
เจ็บลึก........เจ็บอย่างทรมาร.......เจ็บฝังใจที่ใจนี้
เจ็บที่ข้างตรงหัวใจ......เจ็บเข้าข้างในที่ใจนี้
เจ็บที่ต้องพูดมันออกไป.......ในใจรักเธอ
แต่ต้องตัดใจ.........ในเมื่อการรอคอยไม่ใช่ฉัน
เศร้าเหลือเกิน........ฉันเป็นได้แค่ทางผ่านของเธอ
ฉันนี้ต้องเหมือนที่เธอต้องการ.......คือสิ่งนั้น
คนที่รัก......และฉันไม่มี
ฉันจะอยู่อย่างไร้........เพราะเป็นได้แค่ทางผ่านทุกครั้งไป
ทำมัยต้องเป็นอย่างนี้เลยไป
ขอเป็นได้ไหมหนทางแห่งใจของเธอ
หนทางแห่งรัก....หนทางแห่งการก้าวเดิน
หนทางแห่งฝัน.......หนทางแห่งความหวัง
ที่ทุกคนฝันอยากได้มา.........แต่
ฉันนี้เป็นได้แค่........ทางผ่าน.........ของใครต่อใครเลยไป