ฉันเจ็บ - - - แต่ไม่รู้ว่าเจ็บเพื่ออะไร

รอยอุ่นของวันวาน
เป็นที่มาของฤดูกาลความเหงา
ใบไม้ร่วง - - - แผ่วเบา
พร้อมหัวใจว่างเปล่าที่อ่อนไหว
เหตุผลนี้หรือเปล่า - - - ที่ทำให้ความเศร้ามีอิทธิพลต่อใจ
ยิ่งเข้มแข็งเท่าไหร่
ยิ่งอ่อนล้าหม่นไหม้ - - - เท่ากัน
เขาว่าคนเราควรเรียนรู้ที่จะเจ็บล้า
เพื่อวันหนึ่งจะได้กล้า - - - และยืนอยู่ตรงหน้าความฝัน
แต่การที่ใครสักคนไม่เห็นค่า - - - ทิ้งความเหว่ว้าให้กัน
มันยิ่งทำให้ฉัน - - - ไม่มีแม้ความฝันจะให้เดินทาง
ฉันเจ็บ - - - แต่ไม่รู้ว่าเจ็บเพื่ออะไร
เมื่อวันเข้มแข็งของใจ - - - อยู่แสนห่าง
ห่างจนฉันรู้สึกว่าไม่มี - - - ไม่มีทาง
ที่ความอ้างว้าง - - - จะเบาบางจากใจ
ทุกวันนี้แนยังอยู่กับความทรงจำ
ที่อาจทำให้ความเจ็บช้ำ - - - ทวีความหวั่นไหว
แต่มันเป้นความสุขสุดท้าย - - - ที่เหลือจากการตายของหัวใจ
อาจคล้ายไม่มีพรุ่งนี้อีกต่อไป
แต่วันนี้ยังหายใจ - - - เพื่อรักเธอ