ภวังค์ที่เป็นไป ในหัวใจฅนเดียวดาย วันคืนที่ห่างหาย ให้เศร้าโศกถึงเพียงนี้ ทำไมต้องเป็นฉัน ฤๅสวรรค์ทั้งนที กลั่นแกล้งหมายชีวี ให้ดับลงสู่พสุธา ทั่วพื้นในพิภพ ไม่อาจหลบจากนภา คอยมองตลอดมา ช่วงชิงกันไปทำไม ความเงียบระโหยหา หยาดน้ำตาหลั่งรินไหล ความเงียบที่ฝันใฝ่ ภายในใจแสนมัวหมอง ทำไมเป็นฅนบาป ต้องถูกสาปไม่เป็นรอง ทุรชนนั้นจับจ้อง ล้วนจักฆ่าสู่มรภูมิ . . . . . . . . .
|NdEpEndEnT 8 ส.ค. 2546 15:40 น. - ID 37585 
542
1
0
9 สิงหาคม 2546 09:53 น. - comment id 159451
พี่พุดเข้าใจและรักค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
