เธอเหมือนดั่งมีดที่แหลมคม......ที่กรีดลงตรงหัวใจฉัน เธอค่อยค่อยบันจงกรีดช้าช้า........ อย่างเลือดเย็น กรีดที่ตรงเนื้ออ่นของหัวใจ......เจ็บแทบขาดรอน เมื่อเธอค่อยค่อยกรีดมันลงไป.....เจ็บแสบเหลือกะไร เจ็บตรงกลางระหว่างหัวใจ......เจ็บถึงทรวงใน เธอเหมือนมีดที่คอยกรีดชีวิตฉัน เธอกรีดชีวิตให้ฉันสั่นลงเลยไป เธอกรีดที่ตรงใจ...ฉันจนบอบช้ำ กรีดจนมันสาหัส.....จนเป็นแผลชกัน เธอต้องการทรมาร......ฉันให้ตายอย่างช้าช้า ทำมัย.....ไม่ฆ่าฉันให้ตายเสียเลย ปล่อยให้ฉันอาการสาหัสอย่างนี้ ไม่มีใครรักษามันได้......ไม่มียาตัวไหนรักษาฉันหายขาด จะเหลืออยู่แค่ความปวดร้าวทรมาร ที่คืบคล้านเข้ามาทุกวินาที ....ทุกนาทีที่เหลืออยู่
กุหลาบไร้ใจ 5 ส.ค. 2546 03:04 น. - ID 37435 
629
2
0
5 สิงหาคม 2546 03:06 น. - comment id 158525
vmvlghk
5 สิงหาคม 2546 17:04 น. - comment id 158651
ฉันก็เป็นเหมือนกับเขียง มีแต่มีดที่เคียงไปทุกที่ ความเจ็บปวดมันบาดลึกในทุกก้าวที่มี คงไม่มีทางที่ฉันจะเป็นเขียงตลอดไป......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
