๏๏๏ แค่คิดถึง ๏๏๏ ๏ คิดถึงเธอแค่ไหนคงไม่ผิด เพราะฉันคงมีสิทธิ์แค่คิดถึง อยากมีวันเวลาอันตราตรึง ได้แค่หนึ่งความฝันเท่านั้นพอ เป็นความฝันวันชื่นคืนสุขสม ร่วมภิรมย์เคียงคู่สู่เรือนหอ ฟังสวรรค์บรรเลงเพลงขับคลอ จะภักดิ์ต่อหนึ่งนางไม่ห่างเลย วัน...นอนพักตักอุ่นหนุนแทนหมอน คอยออดอ้อนคำห่วงหาแก้วตาเอ๋ย ค่ำ...กอดหาไออุ่นคนคุ้นเคย เคียงเขนยจุมพิตก่อนนิทรา ยามหัวใจมีรักใครจักถอน แทบร้าวรอนโอ้เล่ห์เสน่หา ภาพพิมพ์เธอคราพิศยังติดตา ปรารถนาแห่งหัวใจไยเจาะจง อยากลืมภาพเธอไปใจจะขาด แต่ไม่อาจหักห้ามความลุ่มหลง ได้แต่ปลอบตอบอ้างอย่างปลงปลง ว่าจักลืมเธอลง...คงสักวัน ฉันอยากถามเธอว่าเหนื่อยล้าไหม ที่เธอแล่นอยู่ในหัวใจฉัน ? แต่เป็นได้คงเพียงเสียงรำพัน ด้วยรู้ดีเรานั้นห่างกันเกิน ๚ ๔ กรกฎ ๔๖
4 สิงหาคม 2546 13:48 น. - comment id 158365
ขอแปลงเป็นมดซักวันเถอะน่า จะได้ไปเกาะปากปู่ลิง
4 สิงหาคม 2546 14:17 น. - comment id 158372
แวะมาทักทายสหายครับ :-) ............ คิดถึงใครหนอ????
4 สิงหาคม 2546 14:56 น. - comment id 158379
อาวฤก .. เจ๊า .. คนนั้นอ่ะ เจ๊า .. อยู่ปู๊น เมืองเหนือเจ๊า
4 สิงหาคม 2546 19:54 น. - comment id 158419
ไพเราะมากค่ะ...สื่อได้ชัดเจนมาก..อ่านแล้ว...ประทับใจค่ะ....
4 สิงหาคม 2546 21:58 น. - comment id 158442
จับเธอใส่โหลยาตีตราไว้ ดื่มด้วยใจมองด้วยตาพาฝันหวาน เพียงแค่นี้เธอก็ใกล้ไม่ร้าวราน ยามขับขานเพลงเมรัย..ได้ใกล้เธอ อิอิ
4 สิงหาคม 2546 23:29 น. - comment id 158491
เป็นกลอนที่ไพเราะมาก ๆ เลยค่ะ
5 สิงหาคม 2546 22:43 น. - comment id 158766
ท่านจอมยุทธฯเจ้าค่ะ แต่งกลอนหวานๆแบบนี้เป็นด้วยอ่ะ มาเมียงมองเห็นมดกำลังไต่ๆๆๆๆแถวนี้ นึกว่าครายยายลูกลิงนะเอง ....ใครหนอใครกันน่ะที่ทำให้ท่านจอมยุทธหวั่นไหว...
6 สิงหาคม 2546 08:54 น. - comment id 158787
ขอบคุณมากๆ สำหรับทุกๆความเห็นครับ