น้ำตาแม่รินใหลใจแทบขาด สุดสวาทลูกรักเจ้าผลักไส แยกครอบครัวตัวห่างร้างทั้งใจ ตัดสายใยคำว่าแม่ไม่แลดู หลงมัวเมาลูกเมียเสียลืมแม่ ซ้ำรังแกว่าร้ายระคายหู แก่ชราน่ารำคาญพาลมึง-กู ไม่ให้อยู่อาศัยร่วมชายคา เพราะไม่มีเงินทองกองเอาไว้ จึงถูกไล่ให้พ้นทางสร้างปัญหา ไม่ต้องการส่งบ้านพักคนชรา นองน้ำตาหมดสิทธ์ค้านสงสารตัว แม่คนหนึ่งถูกลูกสาวเจ้าใจร้าย ด้วยหลงใหลเชื่อใจในคำผัว เบื่อแม่ยายแก่ชราหูตามัว ลูกเขยชั่วลูกสาวทรามหวังทำลาย แม่คนนี้ถูกลูกสาวเอาปล่อยป่า อนิจจาน้ำตาแม่รินเป็นสาย โอ้ลูกจ๋าเหมือนฆ่าแม่ให้วางวาย ใจสลายน้อยใจในโชคชะตา .................................................................................................. สุดท้ายแม่ผู้โชคร้ายคนนี้ก็ถูกสองผัว-เมีย-หาของป่าช่วยเหลือ พามาเลี้ยงดูทั้งๆ ที่ สองผัว-เมีย-ก็ยากจนมาก ๒๙ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖ ....................................................................................................
29 กรกฎาคม 2546 16:44 น. - comment id 157220
.....พยายามเขียนแล้วคะ T__T
29 กรกฎาคม 2546 16:55 น. - comment id 157224
อ่านแล้วอยากบอกว่ากินความหมาย และกินใจมากเลยค่ะ เห็นภาพชัดเจน ทำไมสังคมเดี๋ยวนี้ช่างเลวร้ายจังเลยนะคะ สุดท้ายก็ได้แค่ส่งกำลังใจไปช่วย และตัวเราก็อย่าทำอย่างที่เค้าเรียกกันว่า ............อกตัญญู.................... จะสัญญาตั้งสัตย์ปฏิญาณ จะสาบานวันนี้และวันหน้า ตราบใดที่ยังไม่สิ้นชีวา พ่อแม่จ๋าลูกรักจักดูแล จะไม่ว่าว่าใครคนไหนเลว แต่ขอเป็นคนดีกว่าเขาแน่ เพราะจะคอยโอบอุ้มดูแล แม้จะแก่ก็จะทำด้วยรักและภักดี ...........ขอแจมด้วยคนนะคะ........... พี่อ้อมเขียนกลอนซึ้งมากเลยนะคะ แค่เราเขียนสื่อความหมายออกมาให้ชัดเจน ก็เรียกว่าดีได้แล้วค่ะ แค่คนอ่านอ่านแล้วเข้าใจ ก็เพียงพอแล้วสำหรับการเขียนกลอน เพราะเราเขียนเพื่อสื่อความหมาย ความรู้สึก ไม่ได้เขียนไปแข่งกับใครที่ไหนนี่คะ .................ซีเรียสไปหรือเปล่าเนี่ย............ ......................แหะแหะแหะ...............
29 กรกฎาคม 2546 17:51 น. - comment id 157234
น้องพี่เก่งที่สุด
29 กรกฎาคม 2546 17:57 น. - comment id 157236
หรูเริ่ดมากคะ
29 กรกฎาคม 2546 18:39 น. - comment id 157244
.....เห็นบทความตามถ้อยร้อยเรื่องแม่ รู้สึกแย่แม้แต่แม่ยังทำได้ ไม่สำเนียกเรียกว่าคนได้ยังไง คนจัญไรคงใช้ได้ไม่หยาบเกิน .....ใช่ว่าตัวอีกหน่อยจะไม่แก่ ใช่สังขารจะอยู่แน่แค่ผิวเผิน ทำเอาไว้เวรกรรมต้องเผชิญ ขอให้เพลินการถูกทิ้งหญิงใจทราม ต้องขออภัยนะครับคุณใจปลายทาง...ถ้าหากว่าใช้คำรุนแรงไปสักนิดนะครับ สวัสดีครับ..............
29 กรกฎาคม 2546 20:02 น. - comment id 157259
ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีครับ เฮ้ออออ...นี่แหละหนาชีวิต..
29 กรกฎาคม 2546 21:01 น. - comment id 157278
ลูกสิบคนแม่คนเดียวเลี้ยงเจ้าได้ ไยใจร้ายแม่คนเดียวลูกขับหนี ลูกใจชั่ว เลวระยำ คนอัปรีย์ ขอชาตินี้กฏแห่งกรรมตามมึงทัน รับรู้เรื่องราวแล้วรู้สึกสะเทือนใจมากครับน้องอ้อม พี่ขอบใจน้องอ้อมมาก ที่นำเรื่องนี้มาเล่า ทำให้พี่ดีใจที่คุณแม่ของพี่ท่านยังอยู่ข้างกาย ให้พี่ได้มีโอกาสรับใช้และดูแลท่าน
29 กรกฎาคม 2546 22:23 น. - comment id 157296
คนเลี้ยงเรามาแท้ ๆ ยังทำกับท่านยังงั้น
29 กรกฎาคม 2546 23:19 น. - comment id 157309
คุณลูกสาวคราวยังสาวนั้นสดสวย ตัวเองรวยคอยก่นด่าแช่งว่าแม่ สองสายตาไม่เคยมองไม่เคยแล ครั้นตนแก่แม้มีเงินอยู่ก่ายกอง แว่วยินเสียงครวญหาฮือฮานั่น คนทั้งบางเห็นขัน แกล้งตามจ้อง เอ็งจะพร่ำบ่นทำไมให้คนมอง ลูกก็ทิ้ง ผัวก็ถอง ตัวแก่ตาย ต่อตอนจบให้ยายคนนั้นที่ไม่รักแม่ตัวเองน่ะค่ะ
29 กรกฎาคม 2546 23:44 น. - comment id 157325
....มีต่อไหมครับ...จับใจๆ.... ผมว่าน่ามีต่อนะครับ............. .................สวัสดีครับ.................
30 กรกฎาคม 2546 07:12 น. - comment id 157379
น่าสงสารแม่ที่ถูกทิ้งนะ และขอชมเขียนเก่งมากเลยน้องเรา กลอนชีวิตแท้ๆเก่งจริงๆมาตบมือให้นะ
30 กรกฎาคม 2546 07:17 น. - comment id 157380
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..อ้อม... ...ตื่นยังร่า... เรนแอบมา..หาอ้อม.. ..แอบมา ด้อมๆมองๆ... ..อยากจอง...หัวใจ..อ้อมนะ... ...คนเก่ง...ของเรน....
30 กรกฎาคม 2546 09:27 น. - comment id 157399
เศร้าจัง...ไม่อยากได้ยินเรื่องราวแบบนี้เลย.. เฮ้อ....
30 กรกฎาคม 2546 11:07 น. - comment id 157423
สงสารแม่คนนี้ที่แก่เฒ่า แม้ลูกเต้าเขายังจะทอดทิ้ง แต่ยังดีมีสองผัวเมียให้พักพิง ขอให้สุขจริง ๆ ทั้งสามคน ***ขอให้ชีวิตของสามคนนี้จงมีคนช่วยเหลือให้อยู่ดีมีความสุขนะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ ส่วนน้องอ้อมแต่งกลอนได้เก่งมาก อ่านแล้วซึ้งกินใจจริง ๆ เลย***
30 กรกฎาคม 2546 14:05 น. - comment id 157452
^*^ ^*^ ^*^.......อ่านแล้วน่าเศร้ามากๆเลย...^*^ สะท้อนใจกับสังคมแบบเนี้ยจัง สื่อออกมาได้ชัดเจนมากจ้าา ^*^....................^____^..................^*^ .
30 กรกฎาคม 2546 21:49 น. - comment id 157536
@....น้องอ้อม ...เยี่ยมมากค่ะกับความรันทดในบทนี้ ..กินใจมาก
31 กรกฎาคม 2546 09:11 น. - comment id 157604
สะเทือนใจจังเลย
31 กรกฎาคม 2546 10:26 น. - comment id 157619
......น้องแก้วจ๊า พี่อ้อมแต่งเพราะอยากแต่งต่ะ มิได้ไปหวัง แข่งกับใครจริงๆๆด้วยค่ะ แต่งไม่เก่งอีกต่างหาก ......... ............สวัสดีพี่ดินจ๊า ขอบคุณค่ะ....... .........สวัสดีคุณ นา ขอบคุณค่ะ......... ..........ขอบคุณ คุณ ตะเกียงแก้ว คำที่ใช้ไม่รุนแรงหรอกค่ะ ขอบคุณสำหรับคำกลอนค่ะ......... ...........สวัสดีน้องก้องจ๊า ขอบคุณจ๊า............ ...........สวัสดีพี่ชัยค่ะ อ้อมปวดหัวจังเลยพี่ชัย มียาป่าวค่ะ........ ...........น้องเก่งจ๊า สอบเป็นงัยบ้าง ทำได้บ้างอะป่าวนะ หรือว่าได้ทำ........... ...............สวัสดีพี่ tiki ค่ะ ขอบคุณที่แต่งต่อให้จบค่ะ อ้อมแต่งต่อไม่ได้ค่ะ ......... .............ไม่มีต่อแล้วค่ะคุณ ใบบอนแก้ว แต่ก็ไม่แน่ค่ะ จะลองดูค่ะ............. ..................สวัสดีพี่น้ำค่ะ ขอบคุณค่ะ สำหรับเสียงปรบมือ อ้อมยิ้มแล้วค่ะ........... ..............สวัสดีจ๊าเรนจ๋า เรนตื่นเช้าทุกวันเลยนะ คนเก่งและขยัน ของอ้อมคนนี้........ ...................สวัสดีพี่ผู้หญิงสีม่วงค่ะ เศร้าค่ะ......... .........สวัสดีพี่ตูนค่ะ ขอบคุณที่ชมอ้อมค่ะ อ้อมลองแต่งดูค่ะได้แค่นี้เอง......... .........สวัสดีพี่แนทค่ะ ขอบคุณเจ๊าค่ะ............... ........สวัสดีพี่ดอกแก้ว ขอบคุณพี่ค่ะ ยิ้มค่ะยิ้ม............ .............- spectaculous สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ........... .........สวัสดีทุกๆๆคนเลยค่ะ......... ...............( ^______^ ) ....................................................................
31 กรกฎาคม 2546 16:39 น. - comment id 157702
..... ..... ..... กลอนบทนี้ จะสามารถเตือนใจหลาย ๆ คน พ่อแม่ คือ พระที่ประเสริฐของลูก
31 กรกฎาคม 2546 18:36 น. - comment id 157759
.....สวัสดี มาดามมดค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายอ้อมค่ะ