ในม่านหมอกหยอกพื้นฉันยืนอยู่ ส่องกล้องดูหมู่นกบินผกผิน อยากเห็นเขาเหล่าปักษาเป็นอาจิณ จึงเยือนถิ่นดินแดนนี้ทุกปีมา ท่ามกลางป่าพนาเขาเท่าเทียมเมฆ งานอดิเรกเสกฉันพลันตามหา เจ้าวิหคนกสวยด้วยมนตรา งามสง่าหายากฝีปากดี เธอจะตามถามหามาพบไหม ค้นข้างในใจฉันนั้นที่นี่ รู้แน่แท้แก่ใจได้อย่างดี ฉันคนนี้มีค่าพอง้อหรือไม่ แม้ใจฉันมั่นต่อเธอเสมอมา แต่สกุณาพาฉันพลันหวั่นไหว แค่อยากดูหมู่วิหคนกเรื่อยไป เหตุไฉนไยจึงโทษโกรธเกลียดนก
นกตะวัน 11 ก.ค. 2546 20:47 น. - ID 36467 
238
1
0
12 กรกฎาคม 2546 14:57 น. - comment id 153756
อยากไปเชียงใหม่มากเลยค่ะ ไปป่าเมฆ.. แต่.. ทำได้แค่ดูนกที่มาเกาะกิ่งก้านแก้วดอกดกหอมพราวและกับราวกิ่งไกวไหวชิงช้าในเรือนจำปีของพุดพัดชาที่มวลวิหคมาร้องระงมดมดอกแทนทุกวันเลยค่ะ ช้าไปแล้ว..ใช่ไหมคะที่จะไปตามใจฝัน..
23 กรกฎาคม 2546 11:23 น. - comment id 156060
อิอิ แต่งกลอนเพราะเหมือนเดิมครับ คงจะได้ไปดูนกกะพี่นกตะวันอีกนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
