เพียงวูบหนึ่ง - - - ของสายลมเหงา ความทรงจำก่อนเก่า - - - ก็ทำให้ฉันเศร้าอ้างว้าง ความเงียบงัน - - - ของคืนและวันที่ไร้หนทาง ฉันเหมือนยืนอยู่บนทุ่งหญ้ากว้าง - - - ที่ไม่มีใคร มองเห็นแต่ความว่างเปล่า - - - กลางฟ้าหม่น คิดถึงใครบางคน - - - ในตอนที่สับสนร้องไห้ ความรัก - - - ความหวัง - - - ที่จบสิ้นพังทลาย ยังอยู่ในวูบหนึ่งของลมหายใจสุดท้าย - - - ว่าไม่ลืม