เพียงวูบหนึ่ง - - - ของสายลมเหงา

มาแตง

เพียงวูบหนึ่ง - - - ของสายลมเหงา 
ความทรงจำก่อนเก่า - - - ก็ทำให้ฉันเศร้าอ้างว้าง 
ความเงียบงัน - - - ของคืนและวันที่ไร้หนทาง 
ฉันเหมือนยืนอยู่บนทุ่งหญ้ากว้าง - - - ที่ไม่มีใคร 
มองเห็นแต่ความว่างเปล่า - - - กลางฟ้าหม่น 
คิดถึงใครบางคน - - - ในตอนที่สับสนร้องไห้ 
ความรัก - - - ความหวัง - - - ที่จบสิ้นพังทลาย 
ยังอยู่ในวูบหนึ่งของลมหายใจสุดท้าย - - - ว่าไม่ลืม				
comments powered by Disqus
  • ฟองอากาศ

    11 กรกฎาคม 2546 19:54 น. - comment id 153631

    ลองจัดห้องดูใหม่ดีม่า เพื่อมันจาช่วยอ่ะค่ะ
    
    จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
    ..................................................... :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน