- - - อย่ามาสร้างความไหวหวั่น - - - ให้ฉันเลย - - -

มาแตง

อย่ามาสร้างความไหวหวั่นให้ฉันเลย 
ก็แค่ความผูกพันที่คุ้นเคย - - - แต่ก็แค่เคยผ่าน 
วันนี้ฉันไม่อาจยอมรับความเป็นไป - - - ที่ทรมาน 
ไม่อาจยอมรับความต้องการ - - - ความผูกพันของเธอ 
โปรดอย่าขวาง - - - เส้นทางเดิน - - - ของฉัน 
อย่ากีดกั้น - - - ด้วยความเงียบงัน - - - ฝันเพ้อ
ก็แค่อดีตที่เคยผูกพัน - - - ฉันกับเธอ 
ขอบคุณที่เคยสร้างฝันอันเลิศเลอ - - - ที่เธอเป็นคนทำลาย				
comments powered by Disqus
  • เรย์

    12 กรกฎาคม 2546 16:15 น. - comment id 153772

    กลอนบทนี้ทำให้เรานึกถึงใครคนหนึ่ง ซึ่งเคยเข้ามาวนเวียนในชีวิต และจากไปพร้อมกับทิ้งความผูกพันไว้ที่เราคนเดียว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน