ปล่อยให้ความคิดถึงเธอทำร้าย เพราะไม่อาจทำอะไรได้มากกว่านี้ เข้าใกล้เธอก็ถอยห่างออกไปทุกที เป็นระยะทางอันคงที่ระหว่างใจ ให้ความเหงาปลอบโยนความรู้สึก เก็บน้ำตาไว้ลึก ๆไม่อยากร้องไห้ ยอมรับว่าไม่อาจบังคับใคร เพราะความรู้สึกของตัวเองยังบังคับไม่ได้เลยสักครา