ฝากความคิดถึงไปหา ........นะ

ฟองอากาศ

คิดถึงเหลือตรึงจิตให้คิดหวน
คิดถึงจวนเจียนตายใจปรารถนา
อยากอยู่ใกล้ได้ไหมคนไกลตา
หทัยช้ำโศกาคิดถึงแทบขาดใจ
แม้กายห่างดวงใจเจ้ามิเคยร้าง
เพราะใจมิว่างเว้นหวนไปใกล้
ดวงใจข้ามอบไว้ทั้งดวงใจ
แม้กายหมองไหม้แต่ใจนั้นยังใกล้เจ้าเหลือเกิน
หากฝากดาวความคิดถึงให้ไปหา
ก็กลัวว่าวันใดจันทราเหิน
อาจทำให้ดาวนั้นไร้แสงส่งความคิดถึงให้เจ้าเพลิน
จึงไม่อยากฝากดาวดำเนินความคิดถึงไป
หากฝากลมกลัวลมจะหยุดนิ่ง
อาจทำให้สิ่งที่ส่งไปไม่ถึงไหน
หากเป็นเช่นนั้นจะทำอย่างไร
คิดถึงมากแค่ไหนกลัวไม่รู้เพราะลมไม่มี
หากฝากฝนสาดกระเส็นให้กระทบ
กลัวจะพบสิ่งกีดขวางจนฝนหนี
ความคิดถึงที่มีให้เจ้าคนดี
จะไม่ถึงเจ้าทันทีข้าร้อนใจ
เป็นเช่นนี้ข้าจะฝากอะไรไปหา
ความคิดถึงสั่งสมมาเจ้าเห็นไหม
ข้าคนนี้เดือดเนื้อร้อนใจ
อยากให้เจ้ารู้ความในใจว่าคิดถึงกัน...
ความคิดถึงอาจมีอยู่มากเหลือ
หากแต่ในนั้นมีรักเจือปนอยู่ก็มากมิแปรผัน
รักเจ้าห่วงเจ้าอยู่ทุกคืนวัน
มิรู้วันมิรู้เดือนมิรู้ปีที่ข้ารอ....................... จะพบเจ้าคนดี