หลอมจนเกล็ดเม็ดทรายกลายเป็นแก้ว ดูเพริศแพร้วงามงดจรดสวยใส สะท้อนแสงงามระยับวิบวับไฟ เหมือนดังใจเราสองครองรวมกัน กาลหมุนเวียนเปลี่ยนไปแก้วใบหรู ที่เชิดชูรักเรียงเพียงความฝัน กลับปริร้าวเศร้าสร้อยร้อยรำพัน เนิ่นนานวันแผลก็แตกเหมือนแทรกกาย กาลเวลาผ่านเลื่อนเหมือนสายน้ำ สิ่งที่ย้ำในสัญญามาจางหาย แก้วใบนั้นถูกวางอย่างเดียวดาย เมื่อรักกลายเป็นร้างจืดจางลง ณ.วันนี้แก้วพร้อยด้วยรอยร้าว เจ็บแปลบราวใจแยกแหลกเป็นผง แก้วแห่งรักดับสลายคลายมั่นคง สิ้นสุดตรงรอยร้าวที่เศร้าใจ
3 กรกฎาคม 2546 22:05 น. - comment id 151416
แก้วแตก อืม เศร้า อาจารณ์ หายเศร้านะ
3 กรกฎาคม 2546 22:16 น. - comment id 151418
ใช้คำสวยจังค่ะ (^_^)
4 กรกฎาคม 2546 00:37 น. - comment id 151436
ก็เปลี่ยนการเปรียบเทียบความรักที่เป็นเหมือนแก้วให้เป็นเหมือนลูกฟุตบอลซะก็หมดเรื่อง
4 กรกฎาคม 2546 18:28 น. - comment id 151635
ไพเราะและงดงามมากด้วยความหมายจริง ๆ ค่ะ ยอมรับและชื่นชมความสามารถนะค่ะ
9 กรกฎาคม 2546 00:16 น. - comment id 152865
ที่รัก.... เธอมีศักดิ์ศรีซึ่งคนหนึ่งเช่น ที่จะดื่มด่ำฟ้าเวลาเย็น ที่จะเห็นริ้วไรอุทัยฟ้า ที่จะฟังเสียงคลื่นสะอื้นหาด เสียงน้ำหยาดเซาะหยดรดแผ่นผา เสียงลมไล้ลูบใบบุษบา เสียงกริ้วพายุกล้าถาโถมเร้า ที่จะรักสิ่งเดียวเวลาใด ก็จะรักสุดจิตหมดใจเจ้า ที่จะกล้าเคืองโกรธโทษตัวเอา เมื่อใครเขาลวงหลอกชอกช้ำใจ ที่จะยิ้มเย้ยเยาะเคราะห์ชะตา เมื่อโชคดีปรีดากลับร้องไห้ เมื่อโศกเศร้าเหงาเปลี่ยวคนเดียวไป เมื่อเบิกบานวันใดเป็นแบ่งปัน ชีวิตเธอง่ายดายกว่าเดิมไหม? คงศักดิ์ศรีดวงใจและความฝัน เรามานั่งชายตาดูสายัณห์ ก่อนดวงดาวเหล่านั้นประชันโฉม ................... คิดถึงจัง สะเมื่อไหร่เล่า ฮิฮิ
9 กรกฎาคม 2546 10:19 น. - comment id 152912
โห ...ผีมาตอนดึก ..555 มาได้งัยเนี่ย คุณปลาดุกเผา ... อย่าเชียวนะ มาตามไปเล่นสักวาน่ะ รู้หรอก ตอนนี้หัวตื้อๆชอบกล มองไปทางไหน เห็นแต่ตัวหนังสือ อะลีฟ บา ตา คอยหลอกหลอนอยู่น่ะ .. เดี๋ยวค่อยตามไปอาศรมนะจ๊ะที่รัก..(ซะเมื่อไหร่ ..เชอะ) ขอบคุณค่ะ คุณใจปลายทาง หว่ออ้ายหนี่ คุณฤกษ์ คุณผู้หญิงไร้เงา
12 กรกฎาคม 2546 04:47 น. - comment id 153699
อิอิ พึ่งรู้จากใครต่อใครว่าเธอพึ่งครบอีกขวบเหรอ เธอหย่านมยัง เรายังฟันหลออยู่เยย ฮิฮิ... กินนมแล้วนอน พักผ่อนเยอะๆ จะได้โตไวๆ นะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะ สำหรับครบรอบวันเกิดที่ผ่านมา... ว่างๆ ก็สอนเราแต่งกลอนด้วยนะ สอนเราแล้วโตมาเธอจะได้สวยๆ งัย
12 กรกฎาคม 2546 15:11 น. - comment id 153763
นี่ๆๆๆ นายผีพเนจร ... แว๊ปมาตอนตีสี่ เพิ่งกลับจากผับมาอะดิ รู้ไหม เขาจัดระเบียบสังคมแล้ว ทำไมไม่กลับเช้าล่ะ กลางค่ำกลางคืน อันตรายต่อคนอื่นนะ ไปเพ่นพ่านอย่างนั้นอ่ะ ..555 ขอบคุณนะ สำหรับคำอวยพร ไว้นายโตขึ้นเมื่อไหร่ ฟันที่หลอคงขึ้นครบน่ะ ทีนี้หล่อไม่ซ้ำแบบใครเชียวล่ะ ดีใจล่วงหน้าด้วยคนนะยะ คนหล่อ (หลอกๆ)