ใจระทม

ใยไหม


ทำไมต้องร้องไห้ใจคิดถึง
ทำไมต้องเพ้อรำพึง  ฝัน  ฝัน  หา
ทำไมต้องปวดปร่าคราน้ำตา
ทำไมต้องอ่อนล้าพาสิ้นใจ
เฝ้าพะวงเพ้อพกในอกฉัน
เฝ้ารำพันถึงเธอละเมอหวัง
เฝ้านอนเพ้อเพ้อ  ไปใจเกลือบพัง
จนความหวังร้างไปไม่กลับคืน
สูญสิ้นแล้วกำลังใจในทุกห้วง
เหมือนตกบ่วงห้วงเหวลึกหรือไฉน
เฝ้าเพียงหวังหวังมีเขาตรงกลางใจ
สุดท้ายเขาไม่เข้าใจในฉันเลย
เข้าใจผิดเพียงหนึ่งครั้งฉันพลั้งผิด
ก็เลยคิดร้างลาหาคนใหม่
ไม่มีหรอกรักแน่แท้ในใจ
นอกจากใจกลวง  กลวง  ลวงให้ตรม
.				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    28 มิถุนายน 2546 23:34 น. - comment id 150223

    มาเป็นกำลังใจให้นะ
  • ใบบอนแก้ว

    28 มิถุนายน 2546 23:38 น. - comment id 150226

    ....ถ้าหัวใจไม่หยุดที่สุดแล้ว
    ก็เหมือนแก้วมีรอยหลายร้อยแผล
    ไม่วันนั้นวันไหนไร้คนแล
    คงหยุดแน่เพราะใจได้ตายลง...
    
    .............สวัสดีครับ........................
  • วิจิตร ภู่เงิน

    29 มิถุนายน 2546 15:23 น. - comment id 150364

    หัวใจบ้าบิ่น-- ของพี่แอ๊ดคาราบาว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน