เหลือแค่วันวาร

น้ำแข็ง

ฉันอาจไม่ใช่ใครคนก่อน
คนที่เธอเคยอาทร ... เคยห่วงหา
เป็นแค่คนผูกพัน ... ที่เดินจากมา
เป็นแค่คนไกลตา ... ที่เธอลืม
ฉันจากมาในวันนั้น ...
เปล่าเลยที่วารวันลางเลือนหาย
ทางข้างหน้าฉันก้าวไป ... อย่างเดียวดาย
ความอ่อนไหว ... เข้ามาแทนที่ใจทุกนาที
ในคืนมืดมิดไร้ดาว
รู้สึกเศร้า ... เหงา ... และร้างไร้
ไกลเกินแล้ว ... ที่ใจจะกลับไป
เหลือสิ่งเดียวที่คงไว้ ... คือวันวารเคยรักเธอ				
comments powered by Disqus
  • ใจปลายทาง

    27 มิถุนายน 2546 09:27 น. - comment id 149893

    เศร้าจัง .........
  • น้ำ

    27 มิถุนายน 2546 17:30 น. - comment id 149971

    มาเศร้าด้วยน้า
    
    เขาจากไปไม่ร่ำลา
    น้ำตาเจ้าอย่าไหล
    เสียงเอ่ยปากไม่บอกใคร
    หันหลังเดินจากมา..ไม่ให้เขาเห็นน้ำตาเลย
    
    เวลาจะรักษาเยียวยานะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน