ถึงฟ้าที่ไร้จันทร์ จากคนเดินดิน

EncodeO

ฟ้าไกลมีเส้นขอบคั่น 
ฟ้าไกลจากฉันคิดเอื้อมถึง 
ฟ้าไกลไม่ไกลเกินคำนึง 
ฟ้าไกลไร้จันทร์ดูพรั่นพรึง 
ยืนนิ่งสงบเหนือผืนน้ำ 
เอ่ยเอื้อนบอกคำขอเงาจันทร์ 
แม้ว่าฟ้าดินห่างไกลกัน 
เงาจันทร์จากฟ้าจะเชื่อมสู่ดิน 
ฉันแม้ห่างเธอไกลราวฟ้าดิน 
แต่ดวงใจยังถวิลคำนึงหา 
วอนจันทราที่ส่องแสงเหนือนภา 
เชื่อมคนดินสู่นางฟ้าข้าห่วงใย 
ให้ฟ้าไกลได้รู้ว่าคิดถึง 
ให้ฟ้าไกลรู้ซึ้งว่าเป็นห่วง 
ให้ฟ้าไกลฉันแต่งมาจากทรวง 
ให้ฟ้าไกลดูแลตนยามห่างกัน 
คนเดินดินคนหนึ่ง มองฟ้าไกลที่ห่างไกลเกินเอื้อม
หนทางใดนะ.. ที่จะเชื่อมผืนดินกับฟ้าได้...
เขาเดินไปยังผืนน้ำกว้างใหญ่
หากคืนนี้ไม่ไร้จันทร์ เงาของจันทร์บนฟ้าคงได้ทอดเชื่อมฟ้าสู่แดนดิน
เธอ..ผู้ซึ่งเป็นดาวประดับฟ้า
อยากให้จันทร์ที่ไม่เต็มส่วน ส่งความคิดถึงความห่วงใยให้ไปถึงเธอ
ดูแลตนเองด้วยนะ...				
comments powered by Disqus
  • bondtee@thaimail.com

    24 มิถุนายน 2546 12:24 น. - comment id 149318

    มันยาวเกินไปนะ   น่าจะย่อให้สั้นแต่ได้จัยความ        เผื่อคนจด  อ่านจะด้ายไม่ขี้เกียด
    
    
    
    
    GOOD  BYE    MY  LOVE

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน