ถึงฟ้าที่ไร้จันทร์ จากคนเดินดิน
EncodeO
ฟ้าไกลมีเส้นขอบคั่น
ฟ้าไกลจากฉันคิดเอื้อมถึง
ฟ้าไกลไม่ไกลเกินคำนึง
ฟ้าไกลไร้จันทร์ดูพรั่นพรึง
ยืนนิ่งสงบเหนือผืนน้ำ
เอ่ยเอื้อนบอกคำขอเงาจันทร์
แม้ว่าฟ้าดินห่างไกลกัน
เงาจันทร์จากฟ้าจะเชื่อมสู่ดิน
ฉันแม้ห่างเธอไกลราวฟ้าดิน
แต่ดวงใจยังถวิลคำนึงหา
วอนจันทราที่ส่องแสงเหนือนภา
เชื่อมคนดินสู่นางฟ้าข้าห่วงใย
ให้ฟ้าไกลได้รู้ว่าคิดถึง
ให้ฟ้าไกลรู้ซึ้งว่าเป็นห่วง
ให้ฟ้าไกลฉันแต่งมาจากทรวง
ให้ฟ้าไกลดูแลตนยามห่างกัน
คนเดินดินคนหนึ่ง มองฟ้าไกลที่ห่างไกลเกินเอื้อม
หนทางใดนะ.. ที่จะเชื่อมผืนดินกับฟ้าได้...
เขาเดินไปยังผืนน้ำกว้างใหญ่
หากคืนนี้ไม่ไร้จันทร์ เงาของจันทร์บนฟ้าคงได้ทอดเชื่อมฟ้าสู่แดนดิน
เธอ..ผู้ซึ่งเป็นดาวประดับฟ้า
อยากให้จันทร์ที่ไม่เต็มส่วน ส่งความคิดถึงความห่วงใยให้ไปถึงเธอ
ดูแลตนเองด้วยนะ...