....เธอเป็นสาว ขาวสวย เดินนวยนาถ ช่างงามบาด ตาชาย ที่หมายจ้อง พี่เป็นหนุ่ม แปลกหน้า ไม่กล้ามอง คงได้ปอง เพียงแต่เงา เศร้าฤดี ....เธอเกลือกกลั้ว บนกองทอง หน้าผ่องใส พี่ยากไร้ เงินทอง มัวหมองศรี เธอสมบูรณ์ พูนสุข ทุกนาที ตัวพี่มี เพียงตัว กับหัวใจ ....ได้แต่คิด แต่ว่า ไม่กล้าเอ่ย จำนิ่งเฉย ทุกข์ทน จนหวั่นไหว ต้องฝืนยิ้ม สู้ชะตา ก้มหน้าไป หวังเพียงให้ โชคหนุน บุญนำพา ....จนหลายวัน ผ่านไป จึงได้เห็น แม่เนื้อเย็น ของพี่ ที่พร่ำหา พ้นดักแด้ มีปีก งอกออกมา ใช้ขาหน้า ถูกัน เหมือนฉันเลย ....เธอสวมหมวก หัวเขียว สายเดี่ยวด้วย เธอช่างสวย บาดใจ ใคร่เฉลย ตอนเป็นหนอน ไงเล่า ขาวจริงเอย ตอนนี้เลย เปลี่ยนแปลง เป็น...แมลงวัน...
23 มิถุนายน 2546 22:42 น. - comment id 149232
ตกลงเธอเป็นมนุษย์แมลงวัน ?
23 มิถุนายน 2546 23:03 น. - comment id 149239
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ทั้งเธอและเขา...เป็นแมลงวันครับ รักไร้พรมแดน...แมลงวันก็รักกันได้
24 มิถุนายน 2546 12:31 น. - comment id 149321
นึกว่าเป็นคนนะเนี่ย.... ชื่นชมการนำเสนองานที่ดีและมีเสน่ห์..ชวนให้ติดตามค่ะ..
24 มิถุนายน 2546 13:21 น. - comment id 149336
:-)
24 มิถุนายน 2546 13:52 น. - comment id 149348
อื๋ยยย์
25 มิถุนายน 2546 12:44 น. - comment id 149515
อ้าว 555555 น่ารักดีค่ะ