วิทยุเครื่องเก่า - - - กับคนเหงาอย่างมาแตง

มาแตง

นอนฟังเพลงอยู่ค่อนคืน
หัวใจรื้อฟื้น - - - เรื่องเก่า
ปิดเปลือกตาลงแผ่วเบา
ยอมรับกับความเหงา - - - ภายในใจ
นึกถึงใครคนหนึ่ง
ที่เคยร้องเพลงหวานซึ้ง - - - กล่อมให้
เสียงทุ้ม - - - นุ่ม - - - อบอุ่นใจ
ที่จางจากไป - - - กับกาล - - - เวลา
วันนี้ - - - มีแค่วิทยุโปเก - - - เครื่องเก่า
ส่งเสียงเบา เบา - - - เพราะความเก่าคร่ำคร่า
แต่เปิดทีไร - - - คนฟังก็มีน้ำตา
เมื่อไหร่หนา - - - คนไกลจะกลับมาร้องเพลงให้ฟัง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน