บางครั้ง...ก็เหนื่อยกับแค่การหายใจ โลกดูวุ่นวายดอกไม้ดูไร้สีสัน มุมหนึ่งของชีวิตกลายเป็นมุมเงียบงัน ซึ่งสิ่งมีชีวิตอย่างฉัน..ต้องอยู่ ต้องทน บางที..ฟ้าก็กลายเป็นสีใต้เปลือกตา ที่มืดมนจนไม่อาจค้นหา..และสับสน ไม่มีใคร ไม่เห็นใครเลยสักคน ชีวิตมืดโลกหม่นคนร้าวราย บางครั้ง...ก็ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น อยากเปลี่ยนหัวใจกลายเป็นหิน..ค่อยๆแตกสลาย แต่ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องรู้สึกอะไรมากมาย และกล้าทนกับความเดียวดาย...ที่ก้อนหินกับฉันได้ ไม่ต่างกัน
21 มิถุนายน 2546 13:25 น. - comment id 148615
เหอเหอ สองคนนี้ยังไง ผลัดกันเป็ฯหน้าม้า แต่กลอน โดนดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดสุดดดดดดดดดด
21 มิถุนายน 2546 13:42 น. - comment id 148620
เศร้าจังเลยนะคับ.. ยิ้มหน่อยน่า...^_^
21 มิถุนายน 2546 13:42 น. - comment id 148621
ง่า โดนแรงไหมอ่ะพี่
21 มิถุนายน 2546 14:12 น. - comment id 148623
ดีเหมือนกัน ให้ใจเป็นก้อนหิน จะได้ไม่เจ็บอย่างทุกวันนี้ โดนใจดีมากกกกกก
21 มิถุนายน 2546 14:21 น. - comment id 148624
ขอบคุณค่ะ รักคุณครับ กับ เจ้ามอมแมม โดนตัวเองเหมือนกันอ่ะเนี่ย หุหุ
21 มิถุนายน 2546 17:03 น. - comment id 148648
หายเหนือยไวไว พักใจก่อนนะ
21 มิถุนายน 2546 17:21 น. - comment id 148653
ช อ บ จั ง ค่ ะ เ ด๋ ว เ ข้ า ม า เ ก็ บ น ะ . . . ข อ เ ก็ บ น ะ ค่ ะ . . . =^_________^=
21 มิถุนายน 2546 20:40 น. - comment id 148687
..อย่าเศร้าดิค่ะ.. เรน..แวะมาหา นะ.. ยิ้ม...กับสิ่งที่ใกล้.. คือใจ..ที่หวาด.. ..เรนขอให้วาด.. อย่าขาด..รอยยิ้ม..นะคะ.. (ยิ้ม..กับ..ตัวเอง..อีกครั้ง.. ..ให้หวัง.. กับ ตัวเองใหม่.. สร้าง..กำแพงใจ.. อย่าหวั่นไหว...กับ..คลื่นพายุ... ..เรน..ขอแจม นะคะ.. เป็นกำลังใจ.. สร้างใหม่..วันนี้.. เรนขอ..คุณฝันดี.. ยิ้มมี.. นางฟ้า.. โปรยยิ้มมม...
21 มิถุนายน 2546 22:10 น. - comment id 148714
ก้อนหินก็ยังมีคุณค่ากับผืนดินนะคะ
21 มิถุนายน 2546 23:33 น. - comment id 148768
อ่านแล้วรู้สึกเหงาจับใจ
21 มิถุนายน 2546 23:57 น. - comment id 148781
เหอเหอ โดนแรงดิหวาน ก็ความเหงา เข้าเส้นเลือดนี่นะ จะใช้ชีวิต โดยไม่มีมันก็ไม่ได้ มีก็ ไม่ได้ สับสนเจริงงงงงง
22 มิถุนายน 2546 00:39 น. - comment id 148807
มายิ้ม อิอิ
22 มิถุนายน 2546 00:55 น. - comment id 148819
อยากเป็นเหมือนกันอ่ะ..ไอ้ก้อนหินเนี่ย... แต่ความเป็นจริงแล้ว.... ใจมันไม่ใช่ก้อนหิน ใจมันก็เลยหวั่นไหว......เอิ๊ก ๆๆ
22 มิถุนายน 2546 23:39 น. - comment id 149012
หายเหนือยไวไว พักใจก่อนนะ จาก : รหัสสมาชิก : 1748 - idaho +++ ขอบคุณค่ะ ^^ ช อ บ จั ง ค่ ะ เ ด๋ ว เ ข้ า ม า เ ก็ บ น ะ . . . ข อ เ ก็ บ น ะ ค่ ะ . . . =^_________^= จาก : แม่มดน้อยค่ะ +++ เก็บไว้นานๆเลยนะ ความคิดเห็น : ..อย่าเศร้าดิค่ะ.. เรน..แวะมาหา นะ.. ยิ้ม...กับสิ่งที่ใกล้.. คือใจ..ที่หวาด.. ..เรนขอให้วาด.. อย่าขาด..รอยยิ้ม..นะคะ.. (ยิ้ม..กับ..ตัวเอง..อีกครั้ง.. ..ให้หวัง.. กับ ตัวเองใหม่.. สร้าง..กำแพงใจ.. อย่าหวั่นไหว...กับ..คลื่นพายุ... ..เรน..ขอแจม นะคะ.. เป็นกำลังใจ.. สร้างใหม่..วันนี้.. เรนขอ..คุณฝันดี.. ยิ้มมี.. นางฟ้า.. โปรยยิ้มมม... จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain.. +++ จะพยายามนะจ๊ะ ขอบใจมาก ความคิดเห็น : ก้อนหินก็ยังมีคุณค่ากับผืนดินนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 2615 - นักเดินทาง(Skeczys) +++ แต่คนเราก็มองข้ามมันบ่อยๆไม่ใช่หรอ เศร้าจังเนอะ ความคิดเห็น : อ่านแล้วรู้สึกเหงาจับใจ จาก : รหัสสมาชิก : 4205 - ใจปลายทาง +++ ก็เขียนจากความเหงาเลยนี่นา ความคิดเห็น : เหอเหอ โดนแรงดิหวาน ก็ความเหงา เข้าเส้นเลือดนี่นะ จะใช้ชีวิต โดยไม่มีมันก็ไม่ได้ มีก็ ไม่ได้ สับสนเจริงงงงงง จาก : รหัสสมาชิก : 1915 - ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า +++ คนแบบเดียวกันไงพี่ ความคิดเห็น : มายิ้ม อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 2167 - windsaint +++ ยิ้มตอบ ความคิดเห็น : อยากเป็นเหมือนกันอ่ะ..ไอ้ก้อนหินเนี่ย... แต่ความเป็นจริงแล้ว.... ใจมันไม่ใช่ก้อนหิน ใจมันก็เลยหวั่นไหว......เอิ๊ก ๆๆ จาก : รหัสสมาชิก : 1766 - ผู้หญิงสีม่วง +++ ดีแล้วค่ะ อย่างน้อยก็รู้สึกเป็น
31 กรกฎาคม 2546 16:03 น. - comment id 157696
เหนื่อยกับการหายใจ เพราะเธอไม่เหลือใครทุกสิ่ง ให้เธอรับรู้ไว้ว่าในโลกแห่งความจริง มีบ้างสิ่งที่เธอยังค้นหาไม่เจอ........ มาให้กำลังใจเจ้าค่ะ.
1 สิงหาคม 2546 19:23 น. - comment id 157997
ขอบคุณเจ้าค่ะ