อย่าเพิ่งจากกันไป ตอนนี้ ไม่อยากให้เธอวางไว้ที่นี่ เพียงแค่ดอกไม้ ยอมรับว่าเหงา..ตั้งแต่ขาดเธอเป็นเงาข้างกาย ที่สุดก็เดียวดาย ตั้งแต่เธอลาหาย ไปจากกัน ทิฐิ ...ฉันเองก็มีมาก เพราะลำบากตรงที่ต้องต่อสู้ กับความหวาดหวั่น รักเธอ คิดถึงเธอ...แต่กลัวจะเก้อบนความผูกพัน ได้ไหม...กลับมาเป็นหัวใจกัน วินาทีต่อจากนี้นั้น..อยากมีเรา
20 กันยายน 2544 01:40 น. - comment id 12208
เศร้าจัง กลอนเพราะดีค่ะ
20 กันยายน 2544 01:51 น. - comment id 12209
เศร้าจังเลย
20 กันยายน 2544 01:56 น. - comment id 12210
กินใจอีกแล้วสิ.. ตอนนี้สงสัยใจจะแหว่ง เหวอะหวะไปหมดแล้วมั้ง อิอิ .. อย่าหวาดหวั่นมากไปนะ เพราะบางทีสิ่งที่รู้สึกอยู่อาจเป็นสิ่งที่คิดหรือเห็นจากมุมมองเพียงด้านเดียว..
20 กันยายน 2544 01:56 น. - comment id 12211
หยิบมาจากอารมณ์ ขมๆ ของหนึ่งวันเก่าๆค่ะ