ฉาบรอยยิ้มปิดบังความเศร้า ร้อยพันความเหงาจะไม่ยอมให้ใครเห็น ไม่เคยหวั่นไหว ร้องไห้ไม่เป็น เพียงความรู้สึกซ่อนเร้นส่วนลึกในหัวใจ ไม่มีใครรับรู้เลยว่า ภายใต้ความแข็งกล้ามีรอยเล็ก ๆ ที่อ่อนไหว ซ่อนตัวในหินแกร่งทนต่อลมแรงอยู่ร่ำไป นั่นคือ ดอกไม้เล็ก ๆ ที่แฝงตัวไว้อย่างเปราะบาง เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ ในลมหายใจที่เหลืออยู่อย่างอ้างว้าง ดอกไม้ประคองกอดความรักที่บอบบาง จุดหมายปลายทางดูช่างห่างและแสนไกล พบปะสรรพสิ่งหลากร้อยพัน แต่เหมือนอยู่บนโลกเงียบงันไม่สดใส อีกกี่ครั้งที่กลีบดอกไม้ปลิดจากก้านไป คงไม่มีใครได้ยินเสียงร่ำไห้สักคน เพราะความรักคือความรัก ผ่านมาทายทักและทิ้งไว้ให้สับสน และเพราะรักทำให้ฉันยอมจำนนท์ แต่ไม่มีใครสักคนมารับรู้ว่า...ดอกไม้ดอกนั้นคือฉันที่เปราะบาง
16 มิถุนายน 2546 13:44 น. - comment id 147421
เพราะรักคือความรัก เพราะฉันคือฉัน เพราะเธอคือเธอ จึงมิอาจเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้เลย ฉันก็ยังเป็นฉัน เธอก็ยังเป็นเธอ ทุกคำที่พูดอยู่เสมอ มันก็ยังเป็นอย่างนั้นนะเออ..อย่าเหงาใจ
16 มิถุนายน 2546 15:53 น. - comment id 147471
ดอกไม้งามสามารถรักษาสภาพไว้ได้ มีวิธีการ โดยหมกไว้ในทรายวิทยาศาสตร์ พอได้กำหนด จะเป็นดอกไม้แห้งที่สวยงามดังเดิมนำมาจัดใส่โหลแก้วตบแต่งให้วิจิตรอย่างไรก็ได้
16 มิถุนายน 2546 16:10 น. - comment id 147476
จะขอดูแลดอกไม้นี้ไว้ ให้สดใสไม่หมนหมอง จะดูแลทั้งต้นใบดอกผล ไม่ให้ต้องหมองหมนถูกคนทำลาย ***มาเป็นกำลังใจให้ดอกไม้ที่แสนสวยนะจ๊ะ***
21 กรกฎาคม 2546 17:43 น. - comment id 155701
จะมีสักคนไหมที่เข้าใจ แต่ให้รับรู้ใว้ว่าฉันเข้าใจทุกอย่าง ภายใต้ก้อนหินยังมีสิ่งที่อ่อนบาง ในโลกบางอย่างมักมีแต่สวยซ่อนใน........ อยากให้รู้ไว้ว่าจะคอยเป็นกำลังใจ.........
27 เมษายน 2547 17:28 น. - comment id 255472
.... ดอกไม้ร้องไห้ ดอกไม้ดอกนั้นคือฉันที่เปราะบาง -----